Een goede nacht gehad en op de kamer waren er al de nodige mensen weg voordat ik om 7 uur opstond. Ik wilde goed ontbijten en wat vroeger dan normaal op pad.
Het zag er naar uit dat ik niet de enige zou zijn die de reis naar Santiago vandaag zou afsluiten. En, met goed weer. Dat is de verwachting, maar we gaan het zien.
In Pedrouzo was ik al om 10 uur. Daar even aan de koffie, daar waar Dennis, Katja, Jan en ene Mamadu ook waren.
Ik krijg wel serieuze behoefte om gewoon eens alléén te zitten. Overal waar ik zit komen ze erbij, en overal waar ik ga zitten ze al. En dan heb ik het over de vele mensen die ik ondertussen heb leren kennen.

Zoals gisteren in de mooie herberg. Zit ik net even te lezen en te schrijven, komen Luc en Betty uit het hotelgedeelte en vragen of ze erbij mogen komen. Tja...
Hij is uitermate traag in zijn praten en zij is een chaotische stuiterbal die overal tussendoor praat.
Zit qua werk in personeel organisatie. Nou, ze was haar boeking vergeten te annuleren, een andere was fout en had nu haar verzekeringspapieren niet bij zich. En moest met 2 ontstoken tenen naar de dokter. Ziekenhuis was 250 euro anders. Tja.
Ik vind dat onbegrijpelijk.
Maar goed.
Straks hoop ik echt ergens even rustig te zitten zonder geklets.

Ik heb na de koffie in Pedrouzo flink doorgetrokken. Nu zit ik op een terras en aan een hamburger en jus d' Orange, en het is 12 uur.
Honger, ik moest wat warms eten. Hartig.
Nog 10 km te gaan dus dik 2 1/2 uur ofzo. Maar ik heb tijd genoeg.
Het is heerlijk wandelweer, maar een zonnetje zou ook lekker zijn. Graadje of 18-20C.

Ik zit te kijken naar een groep wandelaars die hier op de foto gaan, Spanjaarden, en daarna in een auto stappen. Vast en zeker richting Santiago de Compostella. Tja.
Onderweg ook heel veel vernielingen en graffiti gezien.
Bv. Op een stop-bord de tekst erbij: "fake peligrinos de Sarria".
Stop de namaak pelgrims.
Ik heb wat foto's van die vernielzucht gemaakt.

Dat is dus precies wat mijn bezwaar is tegen deze laatste 100km.
En ook het uitgesproken gedrag van de USA wandelaars.
Maar ik moet zeggen dat het ook vandaag rustig is, vergeleken met vorig jaar.

De hamburger was precies wat ik nodig had. En het rustig zitten en de WC al helemaal.

Ik heb nu ongeveer 700km gelopen. Daar komt nog 90km bij naar Finesterre.
Dus een 800 haal ik zeker, dit met de vele sightseeings er nog bij.
Wat ik nog moet melden is de ongelooflijke geur van de rozen.
Al van verre ruik je ze.
En alle vogels, het gezang en gekwetter. Fantastisch!

Het jammere van een terras is wel het gerook. Daar kom je gewoon in terecht, anders moet je binnen zitten.

Net voor Santiago kom ik Victoria en Diana tegen!
Ik loop een stukje met ze op, hartstikke leuk.
Maar mijn én hun moment om het plein op te komen, hebben we apart gedaan.
Ik vroeg een man om een foto te maken. Is leuk geworden.
En ook trots natuurlijk, en ook best vroeg want ik was om 14.30 in Santiago.
Toch een mooi moment, maar ik was moe en het zat.
We gingen nog even met zijn 3tjes op de foto. De meiden vroegen en wilden dat graag.
Dat vind ik ook heel bijzonder, dat ze mij ook opzoeken. Verhalen en gedachten delen.
Ik voel mij vereerd.

Ik ging naar het Compostella bureau en ging toch in de rij staan. Maar ik had té moeie benen én dorst. Weggegaan.
Naar een terras... daar heerlijk op mijn gemak een biertje genomen. En, Holgar zag ik aankomen...míjn kans!
Ik deed alsof ik wat zat te spelen met telefoon.. hij keek..ik feliciteer hem en hij mij. Hij gaat morgen naar Muxia lopen. Ik Finesterre.
De eerste 50km gelijk dus..ha ha!!
En... de 2 dames kwamen ook langs en vroegen of het oké was als ze erbij kwamen.
Leuk! Welkom. Láátste keer dus. Ze zeiden dat ze mij als een godmother op de Camino hadden ervaren. Lief!
We drinken nog wat en om 17 uur ben ik mijn hotel gaan opzoeken.
Een perfecte kamer, douche en hele aardige receptionist.
Ik wilde spullen achterlaten tot mijn terugkomst, als dat niet in mijn hotel PR Mexico kon, kon dat wel bij hen.
Maar hij belde het andere hotel om het te vragen. Zó attent.
Heerlijk gaan douchen, en de zak met spullen weggebracht.
Ik herkende de receptionist daar ook van vorig jaar.

Voor het ontbijt van morgen wilde ik wat yoghurt en fruit kopen in de supermarkt tegenover het hotel. Zit daar nu een medeloopster met haar herdershond voor de deur te bedelen! Haar had ik al een paar dagen gezien. Ik heb daar toch moeite mee want de hond moet ook eten, en lopen!

Ik ging naar de kathedraal en was er rond 19 uur. De mis was 19.30 uur. Maar ik besloot nú te gaan eten in mijn favoriete tentje, buiten.
Als ik terugkom 3 juli ga ik zéker naar de mis. Een paar échte kaarsjes aangestoken en voor diverse personen. Bernard Mandon had mij dat ook gevraagd dus gedaan.
Én mijn belofte ingewisseld door een kaartje te sturen naar de dame Cristina die mij de cider geschonken had, in Villaciosa.
Dat ook niet vergeten!

Ik ging naar mijn restaurant en heb de laatste tafel buiten gekregen.
Wat gebeurt na het bestellen: vraagt een wildvreemde vrouw of ze erbij mag zitten. Verbouwereerd zeg ik oké.
Wil ze koffie.
De baas zegt: alleen eten.
Oke..en blijft zitten.
Ik denk, krijg wat..heb IK dit weer?!
Ik krijg zo mijn eten en zit aan tafel met iemand die ik niet ken, niets gebruikt etc. Op haar telefoon bezug is. Geen zin in.
Haar dus duidelijk gemaakt dat ik mij niet comfortabel voel te gaan eten met haar aan de tafel.
Sorry. Your problem. Genoeg andere terrassen.
Ze ging.
Heerlijk gegeten, de pepers de Padron, en merluza, en een heerlijke flan.
Koffie.. ja.

Rondgelopen door de stad en ook even de Parador ingegaan. Daar wat gekeken en gezien in een krant, dat op 2 juli (door de koningin van Spanje) het voorportaal geopend zal worden. Dat, wat jaaaaaren in de steigers stond, is klaar!!
En inderdaad...ze zijn bijna weg!!
Historisch moment.
Ik ga slapen. Morgen lopen hè...

Geschreven door Kittys.trips