Gisteravond als een blok in slaap gevallen. Ik begreep dat de voetbalwedstrijd erg spannend was geweest maar ik kon het niet opbrengen.
Bijzonder detail was dat ik wel iets heel bijzonders heb meegemaakt.
Ik zat in de huiskamer de telefoon op te laden, en er kwam een grote, dikke (Mam zou gezegd hebben: stevige) man binnen met een hele hoop flessen alcohol.
Allerlei soorten en grootten.
Hij zou voor de vertrekkende hospitaleros een queimada doen. Dat is een Keltisch gebruik, ritueel.
Dat was bijzonder. Hij had héle speciale spullen. De dranken werden gemengd, verwarmd en daarna aangestoken.
Die schepte hij uit een klei en pot met een lange lepel van klei. Het vuur liep er ook langs, en ten tijde daarvan rechtsom draaien. Het is een ritueel dat hij o.a. deed in Finisterre. Het eind is een nieuw begin.
De zon gaat onder, maar komt weer op.
Daarna konden we het allemaal proeven, drinken. Lekker.
Hij was in afwachting van de geboorte van een kleinkind. Al een dikke week te laat.
Uit de auto haalde hij een drankje, door zijn opa gebrouwen in 1943. Daar had hij er ooit 3 van gehad. Dit was de laatste, en liet ons ook wat proeven.
Heel bijzonder, lekker. Zo oud!!!
Ik ging daarna naar bed. 2145 uur ofzo. Moe.

Boven mij lag Marijke, een Nederlandse die vrijdag ook in Oviedo begonnen was.
Ik heb haar wat adressen van herbergen gegeven waar je kunt reserveren en vooral voor zaterdag, vandaag, de beoogde vegetarische maaltijd bij Nicolas in Salas was een hoogtepuntje.
Spanje en Portugal is 3-3 geworden, en ik heb dus heerlijk geslapen tot de eerste wekkers afgingen. Brrr. 6 uur ofzo.
Om 7 uur er als laatste uit, ontbijt op mijn gemak en 08.15 uur naar buiten.
Het was écht een prima gemoderniseerde herberg, klimatologisch goed, en schoon.
Door de Amerikaanse vrijwilligers was er een aparte sfeer. Niet écht mijn stijl. Overtrokken, overdone.
En 5 vrijwilligers op 16 pelgrims.
En dus ook Amerikaanse koffie, dus wat slapjes. Dat maakte dat ik een laatste gelegenheid pakte en bij een bakkerij naar binnen stapte om een goede kop koffie te nuttigen. En wie zat daar: Marijke. 2 zielen 1 gedachte.
Er kwam een ouder echtpaar ontbijten en ze hadden beiden een gebakje achtig iets geserveerd gekregen. De vrouw zei dat ze niet wilde delen met haar man.
Zij had een bladerdeeg hoorn gevuld met banketbakkersroom. Hij zat te gluren naar haar bordje, de barman zag dat en bood aan de zijne te wisselen. Ja graag!
Nou, 10 minuten later stonden ze weer buiten, volle buik.
Dit was vast een zaterdags ritueel.
Het zal 9 uur geweest zijn dat we opstonden en we een prachtige landelijke omgeving introkken. Dit is mijn landschap, boerderijen en bossen, akkers etc.
Flink klimmen en ook soms vette modder. Maar mooi om daar doorheen te lopen.
Om 11.15 uur een heerlijk plekje om te eten en zitten getroffen, geheel onverwachts.
Daar een mega grote tortilla op brood gegeten en dát smaakte!
Rond 12.15 uur weer verder. De broekspijpen eraf. Zon!!

Het was nog een behoorlijke uitdaging tot Salas. En de zon scheen uitbundig, heerlijk maar ook soms warm.
Ik genoot.
Om een uur of 3 kwam ik in Salas aan. Daar.... op terras.. riepen mij toe..Dennis, Timo, Katja en Jan..hóe héérlijk.
2 Biertjes later naar de herberg om de hoek gegaan.
Ook nog een video gemaakt voor Peter en Petra die vandaag 25 jaar getrouwd zijn. Te gek leuk.
Daarna lekker douchen en Timo, Marijke en ik doen een wasje samen.
De komende dagen zullen we elkaar vaker treffen, gezellig.
Ik kwam ook nog 2 Nederlandse dames tegen die Timo weer kende van vannacht, Coby en Angelique.

Het avondeten was om 19 uur. Vegetarisch en zoooo lekker. Aan tafel ook nog Daniëlle en John uit UK.
Een loempia en Thaise soep vooraf, een té gekke curry en dessert. Héérlijk dit alles. En gezellig
Na de gesprekken en maaktijd nog met Timo en Marijke bij Angelique en Coby een solo genomen op een terras.
Het was een TOP dag! Niet makkelijk qua route, wel geweldig mooi.
Veel nieuwe mensen ontmoet. Leuk.
Tot morgen in Tineo!

Geschreven door Kittys.trips