Ik kon in de herberg ontbijten, zo rond 7 uur en ter plekke ook afscheid genomen van de meest vriendelijke mensen die achter de bar stonden. Een van hen was Marie-Carmen die mij ook zo gastvrij had ontvangen. Het mooie was dat ik in 2018 ook langs Arzua liep, op mijn 2 de Camino vanaf Bilbao en even gevraagd heb of Marie-Carmen er was. Helaas, ze was er op dat moment niet, maar ik heb de hartelijke groeten achtergelaten. Al weet ik zeker dat zij geen idee heeft van wie, weet ik wel zeker dat zij daar een fijn gevoel door gekregen heeft. En, dat gevoel had zij mij nu tijdens deze overnachting ook gegeven dus dat mocht ook. Ik had vandaag de rugzak weer op de schouders en als ik rustig aan liep ging dat goed. Anders zag ik sterren, maar daar kun je rekening mee houden. Onderweg heb ik een paar maal gerust en genoten van het goede weer. Er waren weer de nodige groepen onderweg en ik probeerde wel mijn eigen vrije cirkel te hebben en te houden. Dat lukte wonderwel en ook omdat ik mij verdronk in het landschap om mij heen. Ik houd van dit type landschap, landelijk met bossen vol eucalyptus en andere bomen die hier al decennia of eeuwen staan, landbouwgronden afgewisseld met koeien in de wei a la Oostenrijk, heerlijk. Pedrouzo was mijn overnachtingsadres en ik had er een enkele kamer gereserveerd voor 25 Euro, een met eigen badkamer. Het lag naast het benzinestation bij het entree van Pedrouzo, dat was wat minder maar de accommodatie zelf was meer dan top. Ik heb er werkelijk ALLE kleding laten wassen, mijn rugzak op het bed leeggemaakt en uitgezocht. Alvast wat apart gehouden wat ik in Santiago achterlaat als ik mijn route naar Finestere en Muxia vervolg.
Ik ben na een uitgebreide douchebeurt naar het "centrum" van deze plaats gelopen en wilde ergens wat drinken plus gaan schrijven. Maar zoals het zo vaak ging kwam ik weer bekenden tegen, dus behalve de koffie en de wijn lukte het schrijven niet. Maar eigenlijk is dat zo waanzinnig positief dat je met mensen op deze manier in aanraking komt en die je ook vaker in hun gezelschap willen hebben. Dat maakt rijk, zonder dat je daar bij stilstaat. Je hebt er niet altijd zin in, wat weer de luxe positie aangeeft want blijkbaar heb je genoeg aanspraak en zit je er niet om verlegen. Ik had het alleen koud! Met een uit de hostel gehaalde jas en dikkere broek zijn we met elkaar gaan eten in een moderne tent. Super traag qua bediening, kleine maar smakelijke porties en het was het gezelschap dat het goed maakte. De grootte van het gezelschap was ook de reden geweest dat we hier terechtkwamen, want de andere restaurants waren te druk voor ons allen aan een tafel. Tom, Peter, Helen, Nathalie, Dirk (?) en nog wat loslopende types. Pompoensoep, groenten lasagne en 3 wijn voor 16 euro p.p. Ik heb nog maar een banaan genomen bij terugkomst in het hotel, want het was voor mij te weinig eten geweest.
Op bed wat naar de tv gekeken, de wekker op 06.30 gezet maar het duurde wel even voordat ik in slaap viel. Zo lekker liggende realiseerde ik mij dat ik al 5 1/2 week onderweg en dus van huis was. Het voelde alsof het nooit anders was geweest, of pas... of beiden. Wat ik wel wist: ik was super happy en op mijn plek.

Geschreven door Kittys.trips