Het was pas 06.00 uur en natuurlijk was het een Japanner die begon te spelen en te ritselen met de plastic zakken. De man lag naast mij en ik verfoeide hem om deze ergerlijke handelingen. Toch bleek dit een soort van seintje te zijn, vergelijkbaar bij de eerste vogel - meestal een merel - die begint te fluiten, en het koor kan daarna losbarsten in een kakofonie van gezang om de ochtend te verwelkomen.
In dit geval stond menigeen op, de eerste vroege vogel had geritseld dus kon de meute volgen. Ook al zouden de vogels zingen, de zon was nog niet op. Ik ben dus lekker blijven liggen, de groeten. Ik was ook pas voor het ontbijt om 8 uur ingedeeld, voor mij een super goed tijdstip en ben daarna op mijn gemak de deur uitgelopen.
Het was heerlijk wandelweer al was er af en toe wat motregen en deed ik de cape op en af. Het was ook weer een leuke en mooie tocht, en ik ben wel aardig doorgelopen. Mijn doel was om een plekje in de herberg van Pamplona te hebben, want reserveren kun je niet en wie het eerst kwam,die eerst maalde. Ik kreeg bed 19 van de 26... YES!!
Je wordt er bij binnenkomst erg hartelijk ontvangen, heel persoonlijk. Je krijgt eerst thee aangeboden en gaat een praatje maken met de op dat moment zijnde beheerder van herberg Paderborn terwijl hij je inschrijft. Dat was nu het echtpaar Ernst en Doris die deze herberg tijdelijk bemanden.
Het was 8,50 Euro per nacht, inclusief ontbijt. Onwaarschijnlijk en zo sfeervol en netjes! Het rook er naar boenwas, en die lucht ruik ik nog terwijl ik dit 3 jaar later zit te tikken. De houten trappen, het interieur, de kamers... alles staat mij nog zo helder voor ogen. Prachtig.
Het lag aan de rand van het centrum, en aan de achterkant stroomde een riviertje of beek. Er waren momenten dat deze overstroomde en de herberg blank kwam te staan. Iets wat ik mij met het hoogteverschil amper kon voorstellen.
Ik was om 14 uur gearriveerd en na een heerlijke douche heb ik mij verwend met schone kleren aan. Na nog een wasje gedaan te hebben, ben ik Pamplona ingetrokken.
Qua advies om ergens te eten was het Palace geworden, waar je voor 10 Euro echt geweldig kon eten. Een enorme keus aan gerechten. Daarbij zat je ook nog heel gezellig. Maar, voor mij was het nog iets te vroeg om te eten, dus ik heb daar eerst poolshoogte genomen en een koffie met daarna een wijntje genuttigd. Daar krijg je altijd wat bij en voor 2.80 zat je er als een vorst.
Daarna ben ik de stad ingegaan. Pamplona is de hoofdstad van Navarra en wereldberoemd om de dolle stieren die door de straten rennen, waarbij ik altijd stilletjes hoop dat die idioten die daar rennen, stuk voor stuk aan de horens geprikt worden. Helaas gebeurt dat te weinig.
Het heeft een prachtig oud centrum, met een kathedraal tevens museum. Catedral de Santa Maria geheten. Voor 3 euro mag je er met je pelgrimspas in en dat was zeer de moeite waard. De kerk was verwarmd en super schoon, zo netjes. Ook de rest van de stad was prettig om doorheen te lopen en het moois te bekijken.
Ik was om ongeveer 18.30 uur weer terug in het restaurant en heb daar super lekker gegeten. Vooral veel.
Gemixte salade, bacalao stoofpot met frites, een halve fles rode wijn, brood en rijstpudding als dessert. Ik kon geen pap meer zeggen. Met de mannen aan de bar heb ik nog een digestivo gedronken, en dit alles voor 11,25 euro. Ik heb 15 gegeven. (En als ik dit nu lees, bedenk ik dat de fooi wel erg ruim was en dat naarmate de reis vorderde, deze aangepast werd.) Daarna heb ik nog een ommetje gelopen maar merkte ook wel dat ik moe was.
Ik ben lekker naar huis teruggegaan, heb de lenzen uitgedaan, de route van morgen voorbereid en daarna werd het vroeg slapen. Hier is het opstaan op een vast tijdstip van 6 uur, daarna is het ontbijt en om 8 uur gaat de deur achter je dicht. Het zal vandaag 25 km zijn tot aan Puente la Reina en er zit een pukkeltje in qua hoogteverschil.
Bij mijn terugkomst in de herberg zaten er wat mensen in de huiskamer, en Ernst en Doris ook. Die zijn echt fantastisch, echte gastouders. Maar ik was moe en ben rond 21.30 lekker op bed gaan liggen. Al spoedig kwamen mijn kamergenoten, een Canadees, een Colombiaan en een Nederlandse (Marianne) op de kamer en om 22 uur lag iedereen op bed en was er rust in de herberg.
Ik heb vreselijk gedroomd. Caroline Galavazi, Caecilia en nog een paar waren op mijn verjaardag en waren heel boos. Ik zou tegoedbonnen hebben en een telefoon, een I Phone. Ik wist van niets en het was gewoon eng! Ook kwam er een man in die droom voor, een Duitser die op de berg op de 30 ste op zijn neus was gevallen, tijdens de storm.
Die man logeerde ook hier in Paderborn en zag er niet meer uit, hij had een groot verband op zijn neus en mogelijk was die neus gebroken. Hij was sinds zijn val zijn Iphone kwijt geraakt, "handy" op zijn Duits. Bizar! Daar zal ik e.e.a. van hebben meegekregen en dus kwam hij terug in de droom.
Daarna weer in slaap gevallen en al met al had ik heerlijk geslapen. Tot 6 uur......

Geschreven door Kittys.trips