Jaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa. Het is gelukt. Vanmorgen om 9 uur zouden we vliegen. Maar toen we opstonden was het helemaal bewolkt. We konden de bergen niet eens zien. We hadden ons er al bij neergelegd dat we vandaag weer niet zouden kunnen gaan. Om kwart over 8 gebeld en inderdaad de vlucht van 9 uur zou niet door kunnen gaan. Dus weer opnieuw geboekt voor 10.30. En plots zagen we blauwe plukjes lucht. Zou het dan misschien toch? Maar ze konden ons niets garanderen. Om 9.45 moesten we ons melden. Maar de berg lag alweer in de wolken. We kregen te horen dat de piloot wel wilde vliegen, maar hij kan niet aangeven hoe lang hij zou kunnen vliegen en of we op de gletsjer konden landen. We gaven allemaal aan dat we dat niet echt een probleem vonden. Maar het werd hoe langer hoe donkerder. Maar goed toch op de weegschaal en een bandje weer om de pols. Tegen mij werd gezegd dat het op de gletsjer glad kon zijn en dat ze niet de verantwoording wilde nemen wanneer ik uit zou glijden. Maar daar ging het me juist om. Ik wilde op de gletsjer staan. Dus weer de veiligheidsuitleg. Frans werd nog naar het kantoortje geroepen. Ik kleurde volgens mij groen en paars van de spanning. Zou ik ivm de beugel niet omhoog mogen? Toen Frans terug kwam gaf hij aan dat ze nog eens benadrukte dat het op eigen risico moest. Maar wat kon mij dat schelen. En toen op weg naar de helikopter. Maar we hadden de ervaring dat het op het laatste moment nog kon veranderen. Maar we gingen. En wat een ervaring. Er ging op dat moment van alles door mijn hoofd. Het knokken van het afgelopen jaar en vorig jaar absoluut niet het idee hebben dat ik dit zou kunnen doen. Het was maar goed dat ik mijn zonnebril op had. Het was anders een vreemd gezicht voor de andere passagiers. Nou het was het wachten zeker waard. De foto's geven een impressie, maar het is niet uit te leggen hoe mooi dit was. We konden zelfs landen. We stonden in de stralende zon met strak blauwe hemel op 2000 meter hoog. Echt geweldig. Toen we weer geland waren bleek dat het boven weer helemaal dicht getrokken was. We hadden geluk gehad, want na ons werden de lange vluchten en de landingen gecanceld. In de camper vertelde Frans mij dat de echte reden waarom hij naar binnen werd geroepen was dat we de lange vlucht mochten maken voor de prijs van de korte vlucht. Waarom dat is ons een raadsel. Misschien omdat we steeds maar weer opnieuw boekte. Ze kende onze naam en gezichten inmiddels al.
Daarna weer rijden. Ook dat is vakantie hier. Wat een schitterende omgeving. Hoge bergen met sneeuw, groene bossen en een schitterende pas. Toen we daar doorheen waren zagen we een heel nieuwe omgeving. Hoge bergen maar ruig en zonder bossen. Wat is dit toch een super bijzonder land. Tot nu toe was dit toch wel het hoogte punt van onze reis.

Geschreven door Ingrids.avonturen