Het is nu bijna 21.00 uur plaatselijke tijd. We hebben onze eindbestemming (of begin bestemming het is maar hoe je het bekijkt) bereikt. Ook nu is alles weer perfect georganiseerd. Erg fijn is dat. De vlucht was wel een ander verhaal. We vlogen nu in de nacht. Maar wat wil dat zeggen? De interne klok is helemaal van slag. Leef je in de tijd van Nederland, Singapore of al van nieuw zeeland. Maar goed slapen in het vliegtuig dat ging niet erg gemakkelijk. Of eigenlijk heb ik helemaal niet geslapen. Frans snurkte wel al vrij snel. Ik was het kussen voor hem. Hem maar lekker laten slapen. Hij is tenslotte degene die morgen voor het eerst in een camper links moet gaan rijden.
Op het vliegveld in Auckland bellen naar het hotel en binnen no time was er een busje om ons naar het hotel te brengen. We waren allebei erg blij dat we het hotel op het laatste moment nog hebben kunnen omboeken. Het is heerlijk om nu even buiten de hectiek van de stad te blijven na twee dagen in Singapore.
In het hotel zijn we meteen gaan slapen. Maar ook weer niet te lang, anders zou de nacht wel eens heel lang kunnen worden. Na het wakker worden, samen voorbereidingen treffen voor morgen. We worden vanuit het hotel naar de camperplaats gebracht. Daar krijgen we de nodige uitleg en kunnen we op pad. We passen het geplande reisschema meteen al aan. Tja flexibel moet je toch wel zijn. De planning was om naar een plaatsje in het noorden te rijden, maar 300 kilometer en ruim 4 uur rijden is toch wel een hele onderneming. We besluiten om te rijden tot Whanarei. Daar kijken we dan wel of we nog noordelijker rijden of dat we daar even op een camping blijven staan. Kortom het avontuur kan nu echt beginnen.

pō pai (welterusten

Geschreven door Ingrids.avonturen