Vandaag was het dan zover. Na een geweldige avond bij Mary Popkins (zoals Roel het steeds noemt) komt de tijd van afscheid nemen steeds dichterbij. Na terugkomst van de voorstelling heeft Carla mij nog laten zien hoe je gemakkelijk brood kunt bakken. Hiervoor gebruikt ze een starter voor zuurdesem brood. Ik ben dus op zoek naar een starter. Dit is een goedje wat doorgegeven wordt en wat je zelf steeds moet bijvullen wat zorgt voor het gistingsproces. Dus wanneer iemand weet wat dit is en waar ik het kan krijgen dan wil ik dat heel graag hebben. Geweldig hoe Carla van restjes een erg lekkere maaltijd kan maken. En niets wordt er weggegooid. Alles kan weer gebruikt worden. Maar ze heeft wel eer van haar kookkunsten. Er blijft ook weinig over. Roel en Tim (vooral Tim) weet wat eten weg te werken. Het lijkt wel alsof hij altijd honger heeft. Het maakt hem niet uit wat er gekookt wordt. Wanneer hij weet wat er op het menu staat verschijnt er steeds een big smile op zijn gezicht.
Maar goed na het bakken van het brood ben ik naar bed gegaan. Frans en Carla hebben weer even kunnen genieten van quality time. Ik ben er alert op geweest dat ze ruim de tijd hebben gehad om bij te kletsen. Ze zien elkaar tenslotte ook niet dagelijks. Vanochtend zijn we om 8 uur wakker geworden. Nadat we even met Marly hebben geskyped, hebben we de rest van de spullen verzameld. Carla wilde graag dat we het laatste zelfgebakken spelt brood meenamen. Daar hebben we dankbaar gebruik van gemaakt. Als ontbijt hebben we eendeneieren gegeten. Ze zijn wat groter, maar verder smaken ze hetzelfde als kippeneieren. Het afscheid bleven we maar rekken. Het gaaf het gevoel als eind van de vakantie. Na veel hugs en kussen en een traantje zijn we dan toch op weg gegaan. Maar wat hebben we fantastische dagen bij Carla en Roel gehad. Hun levenswijze en instelling hebben mijn belangstelling gewekt. Een aantal dingen zal ik zeker overnemen.
Ik heb Carla eens een keer toen ze in Nederland was gevraagd wat voor haar thuis was. Ze gaf toen al aan dat haar thuis Nieuw Zeeland was. Ik kon dat niet goed begrijpen. Tuis is toch Nederland. Ik was er altijd van overtuigd dat wanneer ze wat ouder zouden zijn ze toch terug naar huis zouden komen. Na deze 6 dagen weet ik wel beter. Voor Carla, Roel en de kinderen is thuis echt Nieuw Zeeland. Nederland is voor hen het land waar de familie woont. Maar wat voor mooi leven hebben ze gemaakt in Nieuw zeeland. Overal waar we kwamen kende Carla wel iemand. Veel Nederlandse maar ook Nieuw Zeelandse vrienden hebben ze hier. Ik ben zo blij dat ik mee heb mogen maken hoe gelukkig en op hun plaats ze zijn aan de andere kant van de wereld.

Als we jonger waren dan????????????????
Ik zal ook weer wat foto's toevoegen van de afgelopen dagen.

Geschreven door Ingrids.avonturen