3 Uur gaat de wekker. We moeten opstaan, maar blijven nog een half uurtje wakker worden.
Dan echt eruit en naar t vliegveld. We zijn daar binnen 10 minuten.
Onze trouwe compagnion afgeven bij Alamo....we zullen de enorme ruimte van deze auto onwijs missen.
We stappen nu op de bus die ons richting vliegveld brengt.
Na wat gehannis met inchecken (konden geen boarding pass printen en de koffers waren iets te zwaar)
Nu wachten om te boarden.
We vertrekken op tijd en eenmaal lucht in, vallen we allemaal weer in slaap...Vier uur later landen we op Atlanta. Echter door de storm die voorbij trekt, t vliegtuig heeft hier ook zn vliegroute door aan moeten passen, kunnen we niet naar de gate pendelen, het personeel is naar binnen geroepen....daar staan we dan...zo'n 30 meter verwijderd van de gate....kunnen geen kant op. Na anderhalf uur mag t vliegtuig dan eindelijk naar de gate rijden.
Twee minuten later mogen we uitstappen. Op naar t volgende vliegtuig.
We hebben ontzettend veel handbagage bij ons en nergens karretjes te krijgen.
Wat een drama, onze armen en handen doen flink pijn van t sjouwen.
We moeten de metro pakken van A naar E....het is ontzettend druk.
Door de storm is t hele vliegverkeer platgelegd, iedereen heeft dus vertraging, wij ook maar bij ons is t maar een uurtje helaas. Ik had nog wel wat langer willen blijven.
We zijn bij de gate....ook hier moet ik boarding passes halen.
De kids en ik zitten met zn drieën en Martijn alleen. Niet leuk dus, maar als blijkt dat sommige mensen hun connectie niet redden, plaatsen ze ons bij elkaar.
Dan stijgen we op en is t voorbij....we vliegen naar Dusseldorf....bye America...see you soon!

Geschreven door Baaijensroadtripusa