Leo is al meer dan een week thuis. Maar het was zo zalig om een paar dagen ‘niets te doen’ dat ik onze blog vergat. Tot er dan mensen opmerkten: Hoe zo, krabben van Ella op uw arm? Is Leo dan thuis? Hoog tijd dus voor een update.
Op 6 juli zat ik op het buurtfeest hier in de straat. Heel winderig was het. En daardoor ook heel fris. Naarmate het later werd, deed iedereen steeds meer en meer kleren aan.
Leo liet ondertussen weten dat op het buurtfeest in Portugal de muziek naar zijn goesting was. De twee gitaristen zorgden ervoor dat hij zich 50 jaar jonger voelde. De volksdans werd wel even uitgesteld tot zonsondergang, omwille van ‘te heet’. Maar het was weer een heel kleurrijk spektakel. Niet alleen een feest voor oog en oor, maar het raakt ook je ziel. En het is weer voorbij. In een gehuchtje zonder winkels, zonder school, zonder bib… gaat het sociale leven zich nu weer afspelen op straat en in de twee café’s.
In ons leven hier is er nu weer de hondenschool, twee keer per week. Maar voor de puppyklassen is Ella te oud. Ze hoort nu bij de pubers. Die hebben geen vrij spel meer. Helaas. Want Ella wil zo graag ravotten met andere honden. Soms komt ze eens aan haar trekken in een hondenlosloopweide. Eén keer liep het anders dan we gedacht hadden. Er was één grote modderplas. En van de drie aanwezige honden was Ella de enige die zich in de modder ging rollen. De twee andere honden keken toe! Dat werd noodgedwongen een bad.
In onze tuin doet ze ook nog regelmatig ‘graafwerken’. Vooral planten die nog niet lang in de grond zitten, moeten eraan geloven. Zo heeft ze het olijvenboompje dat ik van Walter en Christine kreeg, tot 3 keer toe, uitgegraven. Niet overleefd. Sorry Walter. Ik verschiet ervan, dat er van de 12 zonnebloemen die ik van mijn kleindochter kreeg, toch nog een drietal de moed hebben een bloem te vormen. Eerst de slakken, dan de hagel en dan Ella!
En de boer, hij ploegde voort.

Geschreven door Afterboat