We gaan ‘s morgens regelmatig een koffie drinken in het cafeeke van de camping. Dat is dan meteen goed voor een hele boel stappen. En de blondine en de brunette die het supermarktje en de cafetaria open houden, zijn super vriendelijk. Vandaag was het de brunette. Ze wilde ons absoluut een gebakje aansmeren en Leo ging overstag. Hij nam een pastel de nata. Ik niet. Al te veel zoetigheid gehad de laatste tijd. Maar een koekje van Moldavië dat mocht toch? Zo kwamen we te weten dat ze allebei van Moldavië zijn. Amai, naast Oekraïne. Toen moesten we vanzelfsprekend even vertellen dat we Poetin een ramp vinden.
Dinsdag ging Leo alleen naar de cafetaria. Ik wilde nog wat Portugees oefenen met Assimil, en het is beter dat hij mijn uitspraak niet hoort. Hij was echter rap terug, want hij had gelopen en was gevallen over een geniepig drempeltje. Vel van zijn handen, buil vooraan op zijn schouder en een gekneusde rib. De plakkers zijn nog altijd op zijn handen, zijn schouder is gekleurd, vooral blauw, maar de rib… die doet serieus lastig. Woensdag kon hij niet lachen, ok. Maar het werd steeds moeilijker en vandaag kon hij niet diep ademen. Dan maar brufen en die werkt gelukkig.
Ik laat hem nu dus zoveel mogelijk gerust. Normaal stond er op mijn planning een stukje stappen op de Via Algarviana. De GR 13. Rood Wit!! Vanuit Albufeira is er een aanlooproute en laat die nu toevallig achter onze chalet lopen. Dat wist ik, want ik liep ooit dat stuk tot in Ferreiras. En nu wilde ik graag verder, naar Paderne en dan weer verder naar Alte… Ik had gehoopt dat Leo mij naar het begin zou brengen en ook weer zou ophalen op het einde. Niet voor vandaag dus.
Dan maar lussen wandelen rond de camping. Ik heb wel graag ergens een doel. Vandaag was dat het kerkhof. Het oude, bij de haven, ken ik, maar het nieuwe niet. Waw. Een heel park, met vijver en fonteinen. Mooi, mooi! Een beetje overdadig naar onze normen, maar vaak sierlijke beelden. Je mocht wel geen foto’s maken. En ik ben braaf, over het algemeen toch. Ik heb wel foto’s genomen onderweg, van een kudde schapen met herder en twee honden, van een cactushaag, maar het zigeunerkamp met bijhorend stort, dat heb ik wijselijk de rug toegekeerd.

Geschreven door Afterboat