Ons laatste bericht kregen jullie op 9 januari. En toen schreef ik: Tot onze volgende roadtrip.
Griekenland zou dat worden. Maar Leo heeft onze toekomst wat veranderd. Op 1 maart vertrok hij op z’n eentje terug naar Portugal. De Belgische winter is nooit zijn ding geweest. En wat we in de winter, in de Algarve, niet klaarspeelden, lukte hem deze keer wel in de zuidelijke Alentejo. Vanaf 24 maart hebben we een stukje Portugal dat van ons is. Dat wil zeggen, dat we nu, zoals de zwaluwen, in de winter naar het zuiden kunnen reizen en daar in ons eigen nest neerstrijken. Dat eigen nest, dat is een boerderijtje aan een smalle straat in een klein gehucht. Weinig comfort, en om niet meteen volop te moeten renoveren, heeft Leo er een chaletje met alle comfort laten bijzetten. Daar voelde hij zich meteen goed thuis en het kostte hem al moeite om afscheid te nemen. Maar het is hem toch gelukt om voor enkele weken terug naar België te komen. Eind april rijden we dan met z’n twee naar Portugal. Ik mag hem daar niet te lang alleen laten. Want de buurvrouw, die veel jonger is als ik, is super vriendelijk hoorde ik. Ze beloofde een oogje in het zeil te houden als hij weg is. Dat vind ik wel knap. Hij heeft trouwens al met de meerderheid van de inwoners kennis gemaakt. Want toen de douche in het chaletje nog niet was aangesloten, stapte hij een paar honderd meter naar het openbaar toilet en de openbare douche. Dat duurde lang, omdat de mensen onderweg wilden babbelen. En dat allemaal in het Portugees!
Ik ben benieuwd hoe het zal voelen als ik alles met mijn eigen ogen ga zien. 2023 zal vast en zeker een jaar worden dat we nooit meer vergeten. Nu is het nog primitief, oud, rommelig. Maar het is van ons en we mogen veel, maar moeten niks.
Eén ding weet ik zeker, er zullen altijd wel klussen te doen zijn. Leo gaat zich deze keer niet vervelen. Daarvoor alleen al zou je een oud huis kopen in de Alentejo, maar de blauwe lucht is natuurlijk ook mooi meegenomen.

Soms weet je hart al lang wat er moet gebeuren,
maar moet je hoofd er nog een beetje aan wennen.

Geschreven door Afterboat