De jaren voor 2020, was het prettiger Mussen in de Algarve. Overal langs de kust waren er plekjes waar je kon slapen. Maar te is te. De rotskust heeft zo’n aantrekkingskracht dat er jaar in, jaar uit campers stonden. Die stonden er dus dag en nacht, en vaak zo veel dat gewone dagjesmensen niet meer tot bij de zee geraakten. Sommigen bleven er wonen. Er verschenen meer en meer hoogtebarrières, rotsblokken… Nu zijn sommige wegen gewoon afgesloten voor campers, of de parkings zijn enkel nog voor gewone auto’s. Ik vind het vooral erg voor de surfers, jonge mensen, die met een overjaars volkswagenbusje, op een budgetvriendelijke manier met hun planken in de zee konden spelen.
Wij wilden naar Alvor. Lieflijk plekje bij een prachtige lagune, vissers, paadjes door de duinen, het strand… We lagen er vaak achter ons anker. Er was een mega camperplaats vlak bij de zee, en ook een camping. De camperplaats was gesloten, alleen de paaltjes voor de elektra stonden er nog. Naar de camping. Receptie gesloten. Leuke babbel met Engels koppel die er al meer dan een uur stonden en beweerden dat de camping volzet was. Wij naar Lagos. Grote camperplaats bij voetbalveld gesloten, verbodsbord voor campers. Even kijken op Park4night. Nog een camping dichtbij? Ja eentje in de stad, dicht bij de zee, maar met slechte beoordelingen. Wij zijn met weinig content, we hebben ons eigen bed, eigen wc en eigen eten. En zo belandden we gisteren, rond zonsondergang, op camping Trindade. Pluspunten: meteen vriendelijk onthaal, nog veel plaats, dicht bij de stad, dicht bij de rotskust, 23 euro voor twee nachten, heel goed geslapen onder eucalyptusbomen.
Dat het sanitair nog is zoals dertig jaar geleden, dat vinden we niet erg, wij zijn van zeventig jaar geleden. We gaan vandaag nog wat herinneringen ophalen in de stad, wandelen langs de grillige rotskust, een restaurantje zoeken… en morgen? Dat zien we dan wel weer.

Geschreven door Afterboat