Wie van jullie kent er dat fijne verhaal van de kleine prins en de vos die ‘tam’ gemaakt wilde worden? Ik moest er deze morgen aan denken toen we Bangske eten gaven. We hebben veel geduld, lekker katten eten, voeren haar elke dag op hetzelfde uur… Ze komt al een meter dichter bij ons. Toen ik aan Leo zei dat we nog maar 2 dagen hadden om haar ‘tam’ te maken zei hij: Dat lukt nooit met een wild katje, ik heb jou zelfs nog niet tam kunnen maken na al die jaren. Dat zegt iets over onze relatie.
Ik kon het niet laten, en ben even dat stukje over de kleine prins en de vos, opnieuw gaan lezen op internet. De vos legt uit dat ‘tam’ eigenlijk ‘verbonden’ betekent. Hoe meer verbonden, hoe moeilijker het afscheid. Dus, als wij hier donderdag uit onze chalet gaan, zal het afscheid van Bangske nog meevallen omdat ze nog niet zo tam is…
En dan ga ik meteen een paar zaken duidelijker stellen. Onze maand, huur van de chalet, is donderdag voorbij, maar we hoeven nog niet meteen naar België hoor. Frits toonde al zijn medeleven, want het is koud in België beweert hij. Nee, we blijven nog in het zuiden, maar we gaan wat Mussen.
En dan zijn er regelmatig mensen die vragen of we al een huis(je) gevonden hebben? Dat plan hebben we dus even in de koelkast gestoken. We merkten dat we steeds meer redenen vonden om het niet te doen. Zo vinden we het bijvoorbeeld moeilijk om een huis, hier, voor weken of maanden alleen te laten. Want we waren het er wel over eens dat we niet het hele jaar in ons ‘tweede verblijf’ zouden komen wonen. We willen ook nog wel andere dingen doen, andere streken zien en bij de familie zijn. In de zomer is het hier bovendien te heet.
Nog twee keer slapen dus, in onze chalet. Leo begint zich al zorgen te maken of we al de spullen die we hier binnen gehaald hebben weer in onze Mus zullen krijgen. Het zal wennen zijn, kleinere keuken, kleinere wc… en maar één bed. Hier, sliepen we één nacht apart. En je raadt nooit waarom. Wel, we testten onszelf op covid19 en waren allebei positief. Dat is gelukkig al weer een paar dagen geleden en we zijn over ons hoogtepunt heen. Bij mij was het vooral keelpijn en kortademigheid. Bij Leo lelijk hoesten en koorts. Vooral de nachten waren lastig. Maar het ziet er naar uit dat we hier gezond en wel uit onze chalet zullen vertrekken overmorgen. En Bangske laten we hier. Liever een wilde kat in het zuiden (het is hier nog altijd meer dan 20 graden) dan een tamme kat in het noorden.

Geschreven door Afterboat