We hebben hier vorige nacht stortregens gehad, misschien geen echte ‘waterbom’ maar het ging toch serieus te keer. De Civiele Bescherming had de bevolking blijkbaar gewaarschuwd voor veel regen, extreme wind, onweer, kans op overstromingen en aardverschuivingen. Maar dat lazen we pas vandaag in de krant. We waren ons dus van geen kwaad bewust. Wilma en Sander waren op bezoek gekomen. We gingen samen eten, dronken nog een koffie, bleven eindeloos babbelen... maar de wandeling werd afgelast omwille van de regen.
Het werd veel te vroeg donker, en ook heel donker. En toen begon het gekletter op het dak van onze chalet. Is dat regen? Waw! We stonden er op ons terras naar te kijken. Ik wilde een foto maken van onze palmboom in de regen, want omdat daar het licht van een lantaarn doorheen scheen, gaf dat een mooi effect. Bijna was ik gevallen, want ik stond op het hoekje van een zitbank en die kantelde! Het begon ook nog te bliksemen en te donderen. Naar binnen dus. De hevigheid van de regen verbaasde ons, maar dat dit uren bleef duren vonden we ook niet normaal. En het onweer deed niet onder voor de regen. Ik zat binnen op de zitbank met mijn rug tegen een wand en voelde die daveren bij een donderslag! Ik moest meteen aan de tentjes denken hier op de camping. Misschien waren die mensen wel naar de sanitaire blokken gevlucht? Ik zou dat zeker doen.
Het bleef de hele nacht regenen en pas deze namiddag ging ik op wandel om eens te kijken hoe de droge beekjes op en rond de camping het stelden. Die waren veranderd in bergriviertjes, en overal waren er grote plassen. De parking aan het Centro de Saúde stond half onder water. Verder geen overtromingen. Die waren er blijkbaar wel in Armação de Pêra, hier enkele kilometer verder. Christiane stuurde foto’s door via sociale media. Benieuwd naar de volgende dagen. Er is nog regen op komst.

Geschreven door Afterboat