Onze fiat heeft nog niet veel stilgestaan. Hij heeft alle dagen al mogen rijden. Gisteren zelfs voor zonsopgang. Toen ik wakker werd, rond zeven uur, wist Leo te vertellen dat hij al twee keer tot aan de vuilnisbakken gereden was, met het oude bad, de wc en zo veel rommel als de fiat kon slikken.
Het ‘badkamertje’ is een apart kotteke, waar Leo onze energiecentrale denkt onder te brengen. Wij leven al één maand op onze 4 zonnepanelen en 4 batterijen. Maar om in de winter rond te komen, zal er wat moeten uitgebreid worden. De laatste week kregen we vaak wolken, en af en toe een bui of onweersbui. Maar de vier zonnepanelen geven nog altijd genoeg stroom. Normaal is het in deze streek van de Alentejo nu droog, heel droog en dat voor maanden. Maar wij vinden het niet erg. Iets minder heet, wat water af en toe, dat geeft meer energie. En we zijn blij dat het in België ook eindelijk zomers is.
De eerste echte uitstap met onze fiat was naar Pulo do Lobo. De Guadiana stort haar wateren daar door een afgrond en dat wilde ik zien. De weg er naar toe was goed aangeduid, niet te breed maar in goede staat. Tot aan de poort, met wildrooster. Daar bleef Leo achter en ik trok te voet naar beneden. Leo heeft het een tweetal weken kalm aan moeten doen met een teen die gekneusd, gebroken of verstuikt is?? Nu ja, kalm aan! Na zo’n twee kilometer kwam ik aan de waterval. Er was water, al zal er soms wel meer zijn, maar de grillige rotsen waren indrukwekkend, en er viel heel wat te wandelen. Ik wilde Leo echter niet langer laten wachten en begon terug te stappen, bergop. Hé, een auto, en daarachter Leo met onze auto. Het Portugese koppel had getelefoneerd en kwam zo te weten dat je de poort mag open doen. Het GR pad mag dus ook bereden worden. Al zou ik dat niet doen in een natte periode. Ik was blij dat Leo ook tot bij de Guadiana geraakt was en ik maakte al meteen plannen om hier ooit eens een heel eind te stappen.
En eergisteren bezochten we de site van Pisoes. Daar zijn resten van een Romeinse villa. Altijd boeiend die Romeinen. We moesten er wel weer 3 km onverharde wegen voor over hebben. Dank zij de film vooraf, kregen we een idee hoe het complex er vroeger uit zag. Knap hoor. Groot zwembad, sauna, hete baden, koude baden, mozaieken en ze hadden zelfs een dam met een stuwmeer.
Leo ging mee naar die ‘oude stenen’ zien, om mij een plezier te doen, maar hij amuseert zich meer met andere dingen. Zo is hij bijvoorbeeld heel gelukkig met de nieuwe schabben voor zijn gereedschap. Uw gerief ordentelijk bij de hand hebben, dat is noodzakelijk om je thuis te voelen.
En dan ga ik eindigen met nog een ander soort nieuwtje. We hebben een logé gehad. Fred is één nacht komen slapen. Hij leerde ons, dat ons hoefijzer aan de ‘paardenstal’ onderste boven hangt. Zo loopt het geluk eruit, vertelde hij.

Geschreven door Afterboat