Vandaag vroeg uit de veren. Om 8 uur stond de taxi een afschuwelijjk lelijk koekblik met de naam Lada uit het jaar blok😝klaar om ons naar El Nicho te brengen hier een uur en een kwartier vandaan. De zoon des huizes heeft de taxi geregeld en dat zijn allemaal vrienden van hem. De chauffeur kon geen Engels en was een beetje nors.
We moesten helemaal naar boven de bergen in en het autootje begon van alle kanten te rammelen toen we naar boven reden.
Aangekomen bij El Nicho waren we de eerste. Het park was nog niet open maar we mochten toch doorlopen en een bakje koffie krijgen. Het was net alsof we droomvlucht instapte. Zo mooi, al die bonen vol met bromelia's , vogels en die heerlijke geur van het woud.
Mijn mond viel letterlijk open van verbazing na ieder bocht die we namen.
Overal hoorde we het water ruisen. Er waren poelen met prachtig helder water waarin jeocht zwemmen. De Cubanen vinden dit water veel te koud maar het was gewoon lekker.
Na een paadje omhoog kwamen we bij een wand waar grote en kleine watervallen vandaan naar beneden kletterden en de rotsen vol lichtgroene mossen en varens. Gewoon een sprookje😍🧚‍♂️
Aan het einde van de pad was een geweldig uitkijkpunt over de toppen van de Palmbomen naar een meer.
Er werd verteld dat als we de oorsprong van al dat water wilde zien we 5 Cuc extra moesten betalen en dan mochten we mee door het hek. Dat hebben we natuurlijk gedaan en na nog een flinke klimpartij verder met aanwijzingen van de man kolibrietjes en een mooi groen rood wit familie vogeltje daarvan gezien. Uiteindelijk kwamen we uit bij de grot. Hier vlogen vogels in en uit en het was er heerlijk koel. De man nam ons een stukje verder de grot in en wees ons op een olifant. En ja echt, er was gewoon een olifant te zien in die rots!! Hoe is het mogelijk. Dit is al de tweede olifant te zien van rotsen. Eerst op Sardinië en nu hier. De man zei dat de bromelia's die hier overal op en tussen de bomen groeien in september allemaal in bloei staan en het er nog mooier is met al dat geel, oranje en blauw van de bloemen.
Daarna nog een hele tijd bij het eindpunt genoten van het uitzicht. En weer op ons gemak naar beneden gelopen. Weer bij de mooiste waterval aangekomen waren de mannen van de motorclub die we gisteren ook al in de stad kwamen tegen. Het waren leden van verschillende landen bij elkaar. Uit Chicago, Cuba, Noorwegen en nog meer.
Beneden in het restaurant heerlijk uitgebreid gegeten want op een koek na we hadden nog niks op vandaag voor 17,50 Cuc. Is zo'n 15 euro.
Arjo is de chauffeur wat geld gaan brengen om te eten en daarna zijn nog we even terug naar boven gegaan. We hadden er nog geen genoeg van.
Later nog wat bananen gekocht bij een winkeltje en op de terugweg begon de chauffeur eindelijk wat te ontdooien. Hij stopte uit zichzelf om ons een mooi uitzichtpunt te laten zien.
Ik weet dat het in Cuba onbeschoft is om je neus te snuiten waar andere mensen bij zijn maar had gehoopt dat de chauffeur dat wel gedaan had. Hij was al steeds aan het sniffen en even later begon hij te rochelen en uit zijn raam te spugen. Was blij dat het achterraampie aan zijn kant dicht was. Werd er gewoon misselijk van.
Later stopte hij nog bij een supermarkt zodat we nog een paar biertjes konden kopen.
S'avonds liepen we naar Punta Gorda, het uiterste puntje van Cienfuegos. Hier stonden een aantal hotels. We hadden tegen een bici-taxi gezegd dat we later misschien wel met hem terug wilde gaan en toen bleef hij steeds bij ons in de buurt.
Het was zonsondergang en we hadden een mooi uitzicht vanaf Punta Gorda. Er was veel jeugd aan het dansen op harde muziek en flessen rum.
De fiets chauffeur kwam even kijken of we er nog waren en nadat we hem een colatje hadden gegeven begon hij over van alles te vertellen. Zijn vrouw was zwanger van een 2de meisje en hij woonde aan de andere kant van Cienfuegos en moest met de ferry over. Hoeveel hij aan belastingen moest betalen en dat hij graag een poosje in Nederland zou willen wonen maar dat het voor Cubanen haast onmogelijk is gemaakt om het land te verlaten. Dat mag alleen als ze 3000cuc op de bank hebben staan en als je dan weet dat de gemiddelde Cubaan zo'n 30 Cuc in de maand verdient, dan is dat maar voor weinig mensen mogelijk. En als je niet terugkomt naar Cuba dan is het geld dat op je bankrekening stond voor de regering. Hij bracht ons weer netjes naar het huis.

Geschreven door Schouwentjes.vakantie