Ik ben er.



Ik ga even wat lunchen en dan naar mijn hotel. Deze laatste dag is toch nog een behoorlijke tippel geworden. Ik deelde vannacht mijn kamer met één andere trailtripper en een mug. De mug was er de hele nacht en het lichte gesnurk van mijn andere kamergenoot ook. Ik heb daardoor nauwelijks geslapen als ik vanmorgen een ontbijt ga zoeken in het centrum van Burgau. De vermoeidheid draag ik met me mee en ook wel het gegeven dat ik deze wandeldag toch een beetje als corvee zie. Ik maak er maar weer wat moois van. Het landschap helpt ook hier zeker mee al is de sfeer hier heel anders meer mediterraan. Meer toerisme en de kust bestaat uit kalksteen. Dat brokkelt graag af, dus staan er regelmatig van die borden dat de rots waarop ik loop elk moment in zee kan kukelen. (Overdrijven is onder mideel van goed proza).
Het gaat heuvelop en heuvelaf. Luz 5 km staat er op een bordje. Ik pauzeer op een mooi plekje met overzicht over de zee.
Verder richting Luz waar ik een kop koffie drink. Ik heb me voorgenomen om veel te pauzeren deze laatste dag en dat is geen overbodige luxe. De benen zijn moe en dat gaat niet meer over zonder rust denk ik. Geen spierpijn trouwens, maar dus wel een soort papbenen.
Als ik Lagos binnenloop weet ik nog niet dat ik nog kilometers aan vlonderpaden te gaan heb. Dat is maar goed ook ik zou me er nog druk om gaan maken. Ineens is het toeristisch. Daar moet ik wel weer aan wennen, van trailtripper naar daytrippers. Ik ben natuurlijk ook gewoon een toerist, toch heb ik het gevoel dat ik wat meer bij het land ben gaan horen. Uiteindelijk heb ik met mijn voetstappen het Portugese land intensief gemasseerd. Ergens heb ik het misplaatste gevoel dat het pad van mij is. Apart.
In de verte klinkt muziek. Een Oosters snaarinstrument. Het lijkt uit de buurt van de vuurtoren te komen die verderop in de zon vuurtoren staat te zijn. Die vuurtoren is wel ongeveer het baken van aankomst. Ik loop naar de vuurtoren toe en inderdaad een straatmuzikant doet zijn best met een citer(?) en een versterker. Het klinkt mooi zo samen met de golven die breken op het kalk van de kust. Ik maak een opname, bedankt de muzikant en geef hem wat geld. Ik vind het mooi dat ik op mijn laatste meters van deze wandeltocht binnen geleid ben met deze mooie muziek.
Nu heb ik lunch: gevulde paddestoelen. Erg lekker! En niet teveel. Hiermee eindigt een prachtige tocht met mooie ontmoetingen in een overgang naar een paar dagen uitrusten en genieten van Lagos en omgeving.
Tot zover. Bedankt dat jullie de moeite genomen hebben om mijn verslag te lezen. Bedankt ook voor de reacties. Ik vind dat erg leuk!
Voor de rest, Bom dia en Ciao!

Geschreven door Pelleriens.travels