"Hola, spreekt u espagnol, english?" Ik loer met een sympathiek bedoelde grimas van onder mijn pet naar een vrouw met ogenschijnlijk een Sinead O' Connorkapsel, onder een strak zittend hoofddoekje, dat niet alleen sportief staat, maar mij ook doet vrezen dat deze dame misschien chemotherapie heeft gehad. Wat tattoos en ringetjes op allerlei plaatsen behalve aan de vingers en in de oren maken het aannemelijk dat het daadwerkelijk om een soort nichtje van de Ierse artiest gaat. Het nichtje komt echter uit Boston en woont in Granada. Dat is nog eens een globetrotter!
We lopen samen op en praten over dreams come true en dromen die in duigen vallen. Over veranderingen van werk, omdat het hart dit vraagt. Ik merk dat dit thema mij bezighoudt. Sinead (haar echte naam weet ik niet meer) loopt zo'n veertig km per dag en daarmee duidelijk verder dan ik per dag wens te doen. Ze werkt als online voedingscoach en weet zo haar boterham in Granada op te eten. Het klinkt inspirerend.
Tegen het einde van de ochtend scheiden onze wegen Ik wil pauzeren en Sinead wil verder. "Je moet ook wel, je hebt geen keuze." Ze heeft de ambitie om zondag in Santander te komen. Ik heb dat op woensdag gepland staan, om even het verschil te duiden.
's Middags loop ik door de Spaanse Bush en opnieuw tref ik een dame op mijn pad. Het is de Finse Sunny. Met haar loop ik naar Markina, de eindbestemming van vandaag. Ook met haar spreek ik over keuzes in het leven. Keuzes over wonen in het buitenland, of juist niet. Over wat je beweegt, over jouw waarden, oftewel waar doe je het allemaal voor? Het zijn boeiende gesprekken en wat hebben we veel gemeen. Een pelgrim lijkt af en toe wel gewoon een mens...
In Markina ontmoet ik nog een Ierse vrouw die op dit moment samen wandelt met een Duitser. Hij gaat door naar Santiago. Zij stopt in Bilbao. We hebben in principe afgesproken om elkaar donderdag om 18.00 voor het Guggenheim museum te ontmoeten. Ben benieuwd of zij komt en ik er dan sta.
En zo merk ik dat ik er in rol. Of je nu zoekt of niet, mijn pad kruist het pad van de ander.

Geschreven door Pelleriens.travels