Het virus slaat weer toe. Nee niet dat "C" virus. Of toch wel?
De Camino roept weer of ik roep hem om mijn pad te verfraaien met nieuwe ervaringen.
Dit jaar start ik opnieuw in Porto. Onder het mom van " geef nooit op" ga ik de tocht van 2015 herhalen.
In 2015 moest ik de tocht al na een paar dagen afbreken met een vervelende overbelasting klacht.
Destijds nam ik in feite afscheid van dat dagen achter elkaar wandelen. Ik was 51, in slechte conditie en ik zag daar weinig verbetering in. Geef nooit op dus. In 2017 was ik aan het kamperen in de buurt van de Camino en op een terrasje zag ik twee oude pelgrims. Geconfronteerd met hun ongetwijfeld veel hogere leeftijd en mijn ongetwijfeld veel slechtere conditie ontstond het plan om de Camino met Kiwi te lopen.
Een Gastric Bypass operatie met als gevolg een maag ter grootte van een kiwi en een heleboel discipline bracht me terug op de plek waar ik zijn wilde. Dit wordt alweer mijn derde track sindsdien.
Mijn conditie is redelijk goed. En na een intensieve periode met wat mentale krakers heb ik er weer enorm veel zin in.
Drie hele weken vakantie in Portugal en Gallicië wachten.
Portugal dus omdat ik iets recht te zetten heb. Maar vooral toch omdat ik lekker ga genieten van het land, de natuur, de lucht, de regen...😬, mijn lijf en natuurlijk het onverwachte. De gemakken en de ongemakken.
Nu in de voorbereiding heb ik hoofdbrekens over het juiste hoofddeksel. Zodanig dat ik een contest gemaakt heb. Om tot de juiste beslissing te komen heb ik hulp gevraagd op Facebook.
Dit zijn van die zaken die er toe doen als je drie weken met jezelf op pad gaat.
Het hoofddeksel dient tegen de kou, tegen de zon en niet onbelangrijk: geeft een Outdoor- of zelfs pelgrimsimago.
Nu mijn hoofd op zijn paasbest kaal is, is die protectie onontbeerlijk.
Op Facebook lopen de meningen een beetje uiteen tussen de echte pelgrimshoed of het pedje. Er wordt zelfs gesuggereerd om zowel het petje als de hoed mee te nemen. Er moet sowieso iets op mijn kop.
Als ik de hoed opzet maak ik van mezelf een echte pelgrim. De hoed is praktisch omdat ook de oren altijd tegen de zon beschermd zijn. Geloof me dat is fijn. Dat merkte ik al die keren dat dat niet zo was...
Maar ja die hoed zit toch een beetje in de weg...ik voel me dan zo'n padvinder. Zo van "de paden op de lanen in".
Het petje is leuker, meer Outdoor, past beter bij hoe ik mij werkelijk zie. Minder carnaval om het zo maar eens te typeren.
Nadeel is dat je de klep steeds mee moet bewegen met de zon. En aangezien de ☀️ als ze zich toont zich een groot deel van de dag achter me zal bevinden betekent dit mogelijk toch dat ik mijn oren onbedoeld zou kunnen gaan roosteren.
Hoofdbrekens dus, maar op een oor na gevild, want over vier dagen ben ik op pad en heb ik een keuze gemaakt. Want twee hoofddeksels meenemen is echt geen optie!

Geschreven door Pelleriens.travels