Ik schreef eerder al dat de Portugezen hun land stevig betegeld hebben. De binnenwegen zijn bezaaid met vierkante klinkertjes die helemaal doorgetrokken worden tot tegen de vele muurtjes die het land ook telt. Heb je geen muurtje dan tel je niet mee volgens mij. En achter die muren bevinden zich in de tuin complete tegelvloeren met hier en daar een uitsparing voor een plant of boompje. En dan heb ik het nog niet over de betegelde huizen. Als je in dit land het volk aan wil zetten tot tegelwippen kom je volgens mij zo ongeveer aan hun DNA. En toch lijkt het mij best slim om ook hier aan watermanagement te doen. Noord Portugal is een bekend regengebied. Dus ik stel me voor dat het water regelmatig geen kant op kan en dat de wegen dus regelmatig veranderen in complete tijdelijke beken.
Een uitdaging dus.

Vandaag loop ik een veel mooier stuk dan gisteren. Veel natuur, kleine weitjes tussen de dorpjes in die een lint van bebouwing vormen. Ik ben al om 7 uur vertrokken en op een gegeven moment blijkt dat ik niet alleen ben. Een bonte stoet aan pelgrims loopt richting Barcelos. En dat is gezellig!
Ik loop samen met Lawrence uit Londen. Hij is een babyboomer met geblondeerd lang haar dat weer aan een verfbeurt toe is. Een aardige kerel die zijn leeftijd begint te voelen. Hij praat veel en ook vaak over zijn gezondheid en naarmate de tocht vordert over zijn kwaaltjes.
Tegen de tijd dat we in Barcelos komen ben ik zijn kwaaltjes ook wel een beetje beu. Hij heeft een hotel bemachtigd en koerst daar linea recta op af.
Ik pak een biertje op het plein en mijner ...
In 2015 ben ik tot dit plaatsje, dat beroemd is om de Portugese Haan, gekomen.Toen had ik gaandeweg de route een springscheenblessure opgelopen. Slecht schoeisel en een hoog gewicht waren een killing cocktail op die Portugese kasseien. Nu ben ik er opnieuw, met goede schoenen en conditie. Behoudens wat spierpijn voel ik niet zoveel. Ik had zelfs het plan om nog wat extra kilometers te maken, omdat morgen de teller flink gaat tikken.
Ik zie er toch vanaf. Ik ben moe en morgen is vandaag niet.

Geschreven door Pelleriens.travels