Ik begin de dag met het innemen van een tweetal paracetamollen. Nadat ik gisteravond ineens meerdere malen moest niezen heb ik een verstopte neus. In de loop van de nacht heb ik daar keelpijn en hoofdpijn. Je kunt je voorstellen dat ademen dan niet makkelijk gaat en ik behoorlijk wat geluid heb geroduceerd. Al was het maar om strompelend uit bed te gaan en een keelsnoepje te zoeken. Jos en ik hebben allebei slecht geslapen.

Als Jos vertrekt heb ik het moeilijk. Ik voel me belabberd en zou het liefst hele dag in bed liggen. Toch moet ik maar het beste van maken. Ik ga daarom naar de dierentuin van Augsburg. Een leuke afwisseling met het bezoeken van kastelen tot nu toe.

Ik ben netjes op tijd, de auto staat op de parking pal voor de kassa en entree van het park. Slechts een kleine tiental mensen is voor mij binnen. Sommigen daarvan zijn op een missie. Zij hebben fotocamera's bij met lenzen bij die haast even lang zijn als een peuter. Maar de meeste die na mij binnenkomen hebben een kind aan de hand, in de buggy of bolderkar. Het zondagochtend uitje voor het gezin of opa en oma met kleinkinderen.

In het tropische vogelhuis worden enkele kooien schoongemaakt. Hier spot ik een vogel die qua kleur veel lijkt op de bidon die Jos de afgelopen week op zijn fiets heeft. Ook ben ik getuige van drietal ara's die elkaar liefkozen. Of gaat het hier om 2 mannetjes die het vrouwtje het hof willen maken.

De waterbuffels staan wat mij betreft in een te klein hok. Tja, ik ben de Beekse Bergen gewend. De buffels staan zo dicht bij het hek dat je ze kunt aanraken. Een moeder zegt tegen haar jongste dat hij op moet passen. Hij lijkt natuurlijk lief, maar het is en blijft een dier in gevangenschap. Later op mijn tocht door de dierentuin lees ik dat het oude olifanten verblijf omgebouwd wordt voor de waterbuffels. Gelukkig hebben ze dan al iets meer ruimte.

Bij de giraffen en neushoorn ga ik lekker in de schaduw op een bankje zitten. De neushoorn mompelen wat naar elkaar en uit non-verbale communicatie maak ik op dat vaders wat voorzichtiger moet zijn bij de kleine.

Na een kleine 2 uur in de dierentuin ga ik op zoek naar iets om keelpijn te verzachten en paracetamol. Een Rewe To Go is vandaag wel open. Voor medicamenten voor hoofdpijn moet ik volgens de caissière naar een "notfall-apotheek". De dichtstbijzijnde open apotheek is kilometers verderop. In mijn tas heb ik nog wel een paar tabletten paracetamol. Ik denk en hoop het daarmee tot morgenochtend wel uit te kunnen houden. Voor of beter gezegd tegen mijn keelpijn koop ik
een zakje zoute haringen.

Jos is al ver op zijn route. We spreken af dat ik naar Asch kom. Een paar kilometer voor het hotel. Een uurtje of later laat hij weten dat hij mij daar niet vinden. Dat kan kloppen. Ik heb de auto geparkeerd langs de B17 om een paracetamol te nemen, wat te eten en te drinken en een uurtje te slapen. Dat slapen duurde dus iets langer dan gepland. Het helpt wel een beetje. Maar een nacht goed slapen en me minder zorgen maken zou het allerbeste zijn.

Geschreven door Ilsedr.op.pad