We zijn alle drie op tijd wakker en gaan ons klaarmaken voor de laatste dag van onze 'herinneringenophaalvakantie'. Omdat de douche in de kamer van Will een enorme hoge opstap heeft, kiest ze voor een veilig alternatief en doet ze een ‘kattenwasje’ aan de wasbak in haar badkamertje. Vanavond zijn we weer in ons eigen huis en kan ze in haar eigen badkamer weer veilig douchen.

Het ontbijt kan in dit hotel vanaf 8 uur worden genuttigd. We zitten als eerste in de ontbijtzaal. Het ontbijt ziet er erg verzorgd uit. Er is vanmorgen zelfs al tijd gestoken in de versiering van het kaas- en worstplateau. De komkommertjes, radijsjes en tomaatjes zijn in vormpjes gesneden.

Na het ontbijt laden we onze spullen weer in de camper en zetten koers richting Dahn. Op internet hebben we gezien dat er twee ruïnes in de omgeving van Dahn zijn: Burg Altdhan en, hoe toepasselijk, Burg Neudahn. We weten niet welke van de twee Jef en Will eerder bezocht hebben, dus dat gaan we proefondervindelijk uitzoeken. Burg Altdahn ligt het verste weg, dus rijden we eerst daarheen. We doorkruisen Dahn en Will herkent enkele gebouwen in de straten van Dahn en probeert zich te oriënteren. Al snel zijn we bij de parkeerplaats van de ruïne.

We zijn ruim voor de ruïne officieel opengaat, maar gaan toch alvast op verkenning uit. Nergens een poort die ons tegenhoudt, dus betreden we de oude, maar erg grote burcht. Will herinnert zich deze plaats nog van het bezoek wat zij hier jaren terug met Jef heeft gebracht. Burg Altdahn is dus de ruïne van de foto’s.

De ruïne die wij ‘Burg Altdahn’ noemen is eigenlijk Burchtengroep Dahner. De burchtengroep bestaat uit 3 rotskastelen: Altdahn, Grafendahn en Tanstein, die op een langgerekte heuveltop naast elkaar staan. De drie kastelen werden dicht bij elkaar gebouwd, maar niet tegelijkertijd. Hierbij werd gebruik gemaakt van vijf aangrenzende rotsen op de lange bergkam van de Burchtheuvel. Verschillende generaties van de Dahn-familie van ridders waren erbij betrokken. De bouwperiode strekte zich over bijna twee eeuwen uit. Tanstein (in het zuidwesten) als oudste kasteel dateert uit het begin van de 12e eeuw, Altdahn (in het noordoosten) uit het begin 13e eeuw en Grafendahn (in het midden) uit de late 13e eeuw.
Het is nog erg rustig als we de eerste foto’s maken. Dan klinkt plots weer het “Hallooo”, alsof we een vrouwelijk familielid van Holle Bolle Gijs bij ons hebben. Jos en ik kijken op, naar waar het geluid vandaan komt. Dit gebeurde de afgelopen week wel vaker. Bij onder andere de Welvaartskerk bij Obtarrenz, bij Slot Schonbrun, bij de ruïne Aggstein. Telkens weer hoorden we “Hallooo” en keken we richting het geluid. Ook nu weer volgt er een flits of een klikgeluid. Alweer vastgelegd op de foto door Will.

Niet alleen dit moment lijkt geschikt voor een bijzondere foto. Blijkbaar wordt de burcht op de momenten dat er een grote maan c.q. bloedmaan is ook als fotogenieke plaats gebruikt.

Het is echt duidelijk te zien dat de natuur zijn eigen plekje weer probeert in te nemen. Een klein legertje aan grote slakken probeert al enige tijd het kasteel te veroveren. We hebben aan meerdere zijden van het kasteel al enkele slak-cadetten zien opkomen. De inschatting is dat het nog jaren duurt voor zij de vlag van hun slakkenlegertje op het hoogste punt kunnen hijsen. Wind en regen hebben scheuren en richels veroorzaakt in zowel de rotsen als de stenen. Daarin en op groeien naast mos ook vele soorten gras, bloemen, sedum. Hier en daar probeert een nieuwe scheut uit te groeien tot een boom. Helemaal bovenop een van de rotsen heeft zich een boom geworteld. De boom ziet er van beneden uit nogal verdord uit, maar de eerste blaadjes zijn zich aan het vormen en vermoedelijk staat deze boom eind juni weer trots in volle glorie uit te kijken over het dal van Dahn.

Vanaf de Burcht speuren we ook de omgeving nog af. Daar in de verte zien we Dahn liggen en we proberen op aanwijzing van Will ook de camping te zien. Waarschijnlijk daar achter die lichtgroene bomen en dan iets naar links en …. Ook zien we Burg Neudahn liggen, maar dat heeft nu niet meer onze interesse. Ondertussen zijn ook andere bezoekers gearriveerd bij de burchtengroep. Zij zijn wat luidruchtiger dan onze Holle Bolle Gijs moeder met haar 'Hallooo'. We gaan ieder op ons eigen tempo verder de burchtengroep bekijken.

We verzamelen bij het informatieborden en wandelen vanaf daar weer richting de parkeerplaats. Daar probeert een Duitser ons nog snel in te parkeren. Gelukkig zijn we op tijd bij de camper. Terwijl wij onze wandelschoenen verwisselen voor zomerschoenen, rijdt de Duitser toch weg. Gelukkig voor hem, anders had zijn auto wellicht hier en daar een lief kusje van onze Grote Vriendelijke Camper gekregen….

Rond half elf vertrekken we bij de burchtengroep richting huis. Via de snelwegen in het westen van Duitsland en België zijn we weer op weg naar Baarle-Nassau en Alphen. Onderweg stoppen we nog een keer om iets te drinken en te eten. Jos en Ilse laten het thuisfront weten dat ze onderweg naar huis zijn, via Turnhout rijden en vermoedelijk rond 16:00 - 16:15 uur in Baarle zullen zijn.

Met vele mooie en waardevolle herinneringen rijden we rond vier uur Baarle binnen. Will kijkt haar ogen uit als we de oprit van haar huis oprijden. Ze is blij verrast als ze ziet dat haar voortuin tijdens haar afwezigheid is aangeplant. Hoe is dat nou mogelijk? Wat fijn, dan hoef ik dat niet meer te regelen.

Wanneer later die middag ook Nancy, Karel en Bjarne Lara naar huis komen brengen hoort Will hoe Nancy en Ilse dit samen met Frans Schellekens bekokstoofd hebben.

We kijken terug op een leuke, gezellige, enigszins intensieve maar vooral fijne en zeer waardevolle herinneringenophaalvakantie. Bedankt dat we dit zo samen hebben kunnen ondernemen.


Met dank aan Wikipedia en google zoekmachine voor de aanvullende informatie over de bezochte culturele plaatsen.

Geschreven door Ilsedr.op.pad