Anneke had voor een heerlijk ontbijt gezorgd en om 8.40 uur zei ze ons gedag. Onze tocht van vandaag is minder spannend dan de vorige dagen qua omgeving. Veel open velden, harde wegen met voorbij razende auto's die weinig moeite nemen om even gas terug te nemen. Het wordt dus meer achter elkaar lopen dan naast elkaar. Voor Mariëtte waren de eerste kilometers wat lastig om op gang te komen, maar dat kwam uiteindelijk weer goed. De temperatuur daarentegen was veel beter dan de dag ervoor.

Vandaag vooral de bordjes gevolgd en indien nodig het kaartje geraadpleegd. Haan 1 kan kraaien wat ie wil met zijn natte voeten, maar onze hennenpootjes zijn droog gebleven.

Bij aankomst in Saasveld, na 14 km, luidden de kerkklokken. Het leek wel of ze ons verwelkomden. Bij Bruijns op het terras hadden we een videocall met onze mannen. Daarna genoten we van Champignonsoep zonder spekjes, maar kregen met spekjes, en heerlijk oerbrood. De batterij was weer opgeladen voor het laatste stukje naar onze overnachtingsplek Hotel Jachtlust.

Tijdens dit deel van de etappe werden we veelvuldig gepasseerd door mooie oldtimers die meededen aan een toertocht. Ondanks dat wij weinig van auto's weten, konden we dit wel waarderen. Een echte traktatie zo deze laatste saaie kilometers.

We waren rond 15.15 uur in onze kamer. Lekker douchen en Mariëtte ging op badslippers naar beneden om de enige blaar, die ze net doorgeprikt had, te laten drogen in de zon. Ik kwam even later ook. Samen heerlijk genoten van de zon. Lekker drankje erbij. Voor mij een mocktail Joyce en voor Mariëtte was 1 Rosé voldoende. Ze stapte daarom over naar een heerlijk koel alcoholvrij biertje. We genoten op het terras van broodjes met smeerseltjes in de late middagzon. Omdat de Twentse vliegen ook een graantje van ons brood mee wilden pikken, besloten we binnen aan tafel te gaan. Helaas mochten we niet zelf ons tafeltje kiezen. In de serre van het hotel werd het diner geserveerd. We zaten op een bankje naast elkaar en hadden goed zicht op de andere gasten, die buiten op het terras zaten of in de serre aan tafel gingen. Het bracht ons in ieder geval voer voor een ander gesprek. We genoten van het diner en daarna gingen we terug naar de hotelkamer. Daar keken we nog een klein stukje van 'Oh, wat een jaar'. Rond 21.30 uur was het al redelijk stil op de kamer.

We zullen de laatste nacht vast goed slapen.

Geschreven door Ilsedr.op.pad