Vandaag vertrekken Lobke en ik naar Friesland. Lobke heeft bij Tobi van Like2kite een aantal uren privélessen voor kitesurflessen. In 2018 volgde Lobke en Jannes bij hem ook al een aantal uren kitesurfles. En behaalden al niveau 4 van de lessen. Maar vooraleer je officieel helemaal alleen het water op mag, zijn er nog wat extra praktijklessen nodig. Lobke had die lessen al langer op haar verlanglijstje staan. En een aantal weken geleden heeft ze de knoop doorgehakt. Ik ga dat dit jaar doen. Ze boekte de lessen en een plekje op camping Sudersé in Workum. Daar bevindt zich ook de kitesurf school van Tobi. En ik mag mee.

Lobke heeft de afgelopen dagen al haar spullen ingepakt en klaargelegd. Inclusief tent en luchtbedden want ze slaapt liever niet bij haar snurkende moeder in de camper. En daar kan ik me iets bij voorstellen. Ik heb vanmorgen mijn spullen en wat proviand in de camper gelegd. Jos heeft de fietsen achterop geïnstalleerd.

Rond half twaalf stapt Lobke achter het stuur van de camper. Jos geeft nog wat laatste tips aan Lobke terwijl ik op de bijrijdersstoel plaatsneem. En weg zijn we: op naar het noorden.

Naar Friesland, de provincie waar Jannes de afgelopen week op Watersportkamp. Samen met zijn vrienden was hij leiding en zeilinstructeur. Alleen de voorpret al voor de groep: nieuw programma met een nieuw thema, spellen bedenken, professionele shirts bedrukking door Jannes, waarschuwingsborden /-verhalen voor de Kroet en de Wuustwezel enz. Wij genieten daar ook van mee. Dn dat allemaal voor de pubers van t Mill Hill die meegaan op kamp om de beginselen van het zeilen onder de knie te krijgen. Nu is het de beurt om Lobke het water op te gaan. Morgen met kite.

De reis vordert, op enkele files na, gestaag. We stoppen om de benen te strekken en eten een nectarine uit de koelkast. Die is echter nog wel erg hard. Wel voedzaam maar lekker sappig zijn ze niet.

Als we op de camping aankomen is de receptie gesloten. We weten dat we een plekje uit mogen. Er hangt wel een bord met daarop dat je welke plekken we niet mogen kiezen. Maar zonder plattegrond weten we niet welke plekken waar liggen. Ik vraag aan iemand of ze ons kunnen helpen. Zij lenen ons hun plattegrond. Lobke en ik bekijken deze. Na wat rondgekeken te hebben, besluiten we voor de plek tegenover de receptie te gaan. Deze is dicht bij de toiletten, heeft wat gras voor het plaatsen van de tent en heeft schaduw. Tegen de camper-regels in zetten we de camper dwars over de plaats. Zo creëeren we een mini-plaatsje voor ons zelf en zitten we beschut voor de vele passanten die hier passeren.

Lobke zet haar tentje op en ik installeer de camper. De grond is hard en er liggen veel kiezels. De haringen zijn niet de grond in te krijgen. Maar uiteindelijk staat het tentje. De luchtbedden kunnen erin. We zitten even buiten in de zon en/of liggen op bed om wat te rusten. Ik lees een tijdschrift over vakantie in Friesland en kom wat leuke dingen tegen.

's Avonds eten we binnen, de zon gaat weg en het koelt af. Na het eten melden we ons aan bij de receptie en lees ik nog een deel van het boek 'De woestijn is als een vrouw' van Konsalik. Ik twijfel of ik hem uit zal lezen. Maar als mijn ogen moe worden, poets ik mijn tanden en stap in bed.

Geschreven door Ilsedr.op.pad