Warme broodjes bakken

Ik ben best vaak wakker geweest deze nacht maar schrik toch als Lobke op de deur van de camper bonst. Ik hoor dat het flink regent dus doe mijn best om snel uit bed te komen en de deur open te doen. En dan lukt het niet zoals ik het in mijn hoofd had bedacht. Na een tweede poging gaat de schuifdeur wel open en kan Lobke binnen. Kou en nat van de regen. Het is al bijna half negen, dat had ik niet in de gaten. Lobke zet ons oventje aan. Enerzijds om warm te worden, anderzijds voor lekker vers gebakken broodjes.
 

Actie

Na het ontbijt fiets ik snel naar de Action in Workum om een extra fietsslot te halen. Het regent dus heb ik mijn roze regenjas aangedaan en een kniebroek. Dan wordt er niet zo veel nat. Onderweg stop ik nog enkele keren om een foto te maken van Workum. Het dragen van een helm is met dit weer geen overbodige luxe. De weg is glad en zeker is je vol gas de bocht om gaat. Gelukkig val ik niet en kom ik heelhuids bij de action aan. Nadat ik het fietsslot netjes gescand en betaald heb spring ik weer op de fiets en ga langs de bruggetjes terug. De brugwachters zien me weer aankomen en zwaaien vriendelijk naar me. Ik zwaai uiteraard terug, zo ben ik.

Lobke is ook in de actiestand gekomen. Ze is omgekleed en bijna klaar voor de volgende les. Ze ziet er wel een beetje tegenop. Het lijkt allemaal zo makkelijk maar schijn bedriegd. Het is hard werken voor been-, buik-, arm- en nekspieren. Toch zet ze haar tas voorop de fiets en vertrekt richting Tobi's kitesurfsite bij de ingang van de camping.

Ik pak ook mijn spullen om te vertrekken. Ik wil naar Stavoren fietsen om het vrouwtje opnieuw te bezichtigen. Het waait best wat. Dat merk ik aan mijn fiets en ik zie het aan het windmolenpark op het IJsselmeer. De molens zie je goed als je de camping af rijdt. Aan het aantal molens te zien is er veel wind in de hoek van het IJsselmeer.
 

Route

Op mijn telefoon heb ik gisteravond gekeken hoeveel kilometer het naar Stavoren is op de fiets. En heb ik de eerste nummers van de knooppunten opgezocht. Natuurlijk ben ik dat deze morgen alweer helemaal vergeten. Dat ik via Workum naar het zuiden moet en via Hindeloopen bij Stavoren kom, weet ik gelukkig nog wel. Dus ga ik over de sluis van Workum rechtsaf richting Hindeloopen. De wind in de rug maakt het fietsen aangenaam. En al snel zie ik het omgekeerde huis, dat vlak bij station Hindeloopen staat. Toen we in 2018 hier langskwamen was het omgekeerde huis nog in aanbouw. Nu is het klaar en zijn de bomen rondom het huis al flink gegroeid. Waarom de eigenaar het huis zo bouwde lees je hier https://www.friesland-post.nl/de-wereld-staat-in-workum-op-zn-kop/

Langs de route die ik fiets zie ik naast bordjes met knooppunten ook routebordjes van de Elfstedentocht en de Zuiderzeeroute. Ik heb toevallig een week of 3 geleden de Zuiderzee route bekeken omdat de afsluitdijk nog steeds (deels) voor fietsers is afgesloten. Johan en Marie-Louise fietsten de Elfstedentocht al eens en waren enthousiast over de route en de steden. Beide routes kunnen wat mij betreft ergens op ons (nog te creëren) Fiets-vakantie-lijstje komen te staan.
 

Slalommen

Ik rij dwars door Hindeloopen en fiets richting het zuiden langs de dijk met aan de andere kant het IJsselmeer. Het is een kleine 10 kilometer naar Stavoren en het gaat prima. Na een wildrooster kom ik in een kudde schapen terecht. Ik moet vaart minderen om tussen de schapen door te komen. Stilstaan en afstappen vertik ik want de weg is hier bezaaid met schapendrolletjes Slalommen om schapen en hun keutels is geen optie, dus rij ik de verse drolletjes. Mijn banden en jasbeschermer onder de spetters. Gelukkig is daar snel het hek om van het fietspad de weg op te komen.
 

Vrouwtje van Stavoren

En zo fiets ik langs de scheepswerven door tot aan de haven van Stavoren. Vlakbij het VVV-kantoor staat het Vrouwtje van Stavoren. Ik maak een paar foto van het beeld dat uitkijkt over de haven. En een paar van het beeld met mijn roze helm. Om later te kunnen gebruiken als profielfoto op WhatsApp.
De sage van het Vrouwtje van Stavoren ken ik niet helemaal meer uit mijn hoofd: iets met graan in de haven. Gelukkig staat de sage in diverse talen bij het beeld. Uiteraard maak ik van de Nederlandse tekst een foto.
 

De vis van Stavoren

Op enkele tientallen meters van het Vrouwtje van Stavoren aan de andere kant van de sluis staat op het plein voor het VVV-kantoor een kleine vijver met daarin 'de vis van Stavoren'. Het is een van de elf fonteinen die door elf internationaal gerenommeerde kunstenaars zijn ontworpen in het kader van elf cultuurhistorische steden van Friesland in 2018. Elke fontein heeft een uniek waterwerk. Na wat foto's te hebben gemaakt stap ik snel weer op de fiets.
 

Terugreis

Het is bijna 12 uur en het is nog zo'n 16 kilometer fietsen tegen wind in. Ik hou rekening met een uurtje voor het fietsen, schapen-slalom en foto's maken. Ik wil rond 13 uur terug bij de camper zijn want het is voor Lobke niet fijn als ze na de vermoeiende kitesurfles niet naar binnen kan.
Gelukkig ben ik met mijn e-bike. Met ondersteuning op 3,4 of 5 haal ik 23 km/h bij windkracht 4 op kop. Niet slecht en wel handig. De schapen hebben ook door dat ik slalommen mijn evenwicht niet ten goede komt en liggen of staan langs het fietspad. Twee puber-schapen zijn hun grenzen aan het verkennen en staan bij het wildrooster te kijken hoe ze als eerste over deze denkbeeldige dam kunnen komen.
 

Middagdutje

Lobke komt vol goede moed terug bij de camper. Het kitesurfen gaat goed en ze heeft heel wat meters gemaakt. Letterlijk en figuurlijk. Ze is minder vermoeid dan gisteren. Na een lunch met (vega)knakworsten bespreken we wat te doen. We hebben allebei behoefte aan rust.
 

Schwalbe

Iets na 18 uur staat onze quiche in de oven en staat het voetbal op mijn telefoon aan. Lobke heeft de vliegenmepper in haar hand en slaat naar de vliegen in de camper. Als er een ontsnapt en op de voorraadkast zit, is het mijn beurt. Ik sla: Raak en de vlieg ligt onderste boven op het matras. Ik draai me om en zoek snel een papiertje om hem in de prullenbak te begraven. Met een keukenrolletje in de hand draai ik me terug. En wat zullen we nu krijgen. Ik zie het goed: de vlieg is weg. Hij vliegt langs me heen terug richting de warme oven. Er blijkt sprake van een Schwalbe. Dat krijg je met voetballers in the camper.
Lobke neemt het hem volgens mij kwalijk, want even later slaat ze de vlieg raak. Hij is in stukken verbrijzeld door haar kracht. Kopje op tafel, de rest ergens op de grond.
 

Keer op keer

Als de afwas is gedaan en alles is opgeruimd drinken we een kopje thee. Daarvoor halen we verse munt uit de groentetuin van de camping. Er staat naast munt onder andere ook peterselie, roosmarijn, bieslook en tijm. Langs het paadje tussen camping en groentetuin staat ook nog brandnetel. Die laten we toch maar staan. We hebben immers nog champignonsoep in de camper. Terwijl Lobke geniet van de verse muntthee en ik van cafeïnevrije rooibosthee spelen we een spelletje keer op keer. En waar ik voorheen met spelletjes vaak won, moet ik ook deze keer in Lobke mijn meerdere erkennen.

Geschreven door Ilsedr.op.pad