Etappe 3 Ootmarsum - Oldenzaal (circa 26 kilometer)

Nederland, Ootmarsum

Na een nacht in deze luxe villa startten we rustig op. Terwijl Mariëtte haar eerste spullen vanuit bed en badkamer naar haar rugzak bracht, sloeg haar stappenteller al op tilt, zo groot was de bovenverdieping die we voor ons zelf hadden.

Al meteen na circa 200 meter werden we een graspad langs een beekje opgestuurd. De dauw glinsterende zo hard in de ochtendzon dat het wel leek of het hele gras bedekt was met diamanten. Mooi gezicht was het wel, maar ondertussen voelden we wel nattigheid aan onze schoenen. Na een kilometer of 3 door het natte gras werden ook onze sokken nat. Toen we eindelijk op wat vastere en drogere grond stapten leken onze wandelschoenen wel op bruine lakschoenen.

We wandelden verder langs veel smalle paadjes, diverse beekjes en het kanaal. Wat bood de route ons tot zo ver al veel mooie cadeautjes. Uiteindelijk belandden we noodgedwongen - eerder dan gepland - op een terrasje bij watermolen Singraven voor cappuccino met appelgebak en thee met een huisgemaakt perzik-mango gebakje. Op blote voeten zaten we aan de lekkernijen. Echt smullen. Dat vonden ook de lokale 'mezen'. Een kool- en pimpelmeesje probeerden beiden om het appelgebak van Mariëtte te bereiken voordat zij ook maar één hap had genomen.

Na het verwisselen van onze sokken besloten we onze rugzakken weer op te doen om ons pad te vervolgen.

Op ons verzoek kregen we een gratis fotoshoot bij watermolen Singraven. Fotoman Jan nam het ervan en zette ons op verschillende plekken neer. Hij bleek een semi-prof, check de foto's maar.
Niet alleen op landgoed Singraven maar langs de hele route ontdekten we weer mooie plekjes. We zagen verschillende landschappen en hoe mooi Nederland is. 

In Beuningen liepen we langs een kerkje. Volgens de lokale metselaar zou het open zijn. We moesten eerst wel de juiste deur vinden. Binnen stuitten we op een serene rust die we in de bossen hier ook zouden ervaren, als we niet zo veel kletsten met elkaar. We staken twee kaarsjes op. Ondanks dat we misschien niet meer zo gelovig zijn als onze ouders zouden willen, deed het bezoekje ons allebei meer dan we vooraf bedacht hadden.

Een klein stukje verder ploften we neer bij de plaatselijke horeca annex feestzaal. Terwijl wij lekker aan de thee en een soepje bij Sterrenbos in Beuningen zaten arriveerden de gasten en eregasten van een trouwerij. We zaten ver genoeg weg, want we zouden echt uit de toon vallen bij dit chique gezelschap. Dit rustpunt was overigens op de helft van etappe 3 van het Twentepad.

Het tempo en de moed zat er goed in en de omgeving leek nog mooier dan in de ochtend. Helaas merkten we dat Overijssel ook het vals plat kent en ging het tempo wat terug. Wat een prachtig wandelweer hadden we, maar ook menig fietser passeerde ons. Twente is een plaatje!!

Voordat we aan de laatste 3 km begonnen hebben we nog even gerust en wat gedronken. Er kwamen 2 hanen, niet in vederdracht, maar op 2 benen langs ons gelopen. Ze stopten even. Zij liepen tevens het Twentepad, maar net de andere richting op. "Hoeveel km lopen jullie dan?", vroeg haan 1. Wij: "Gisteren en vandaag 26." De wenkbrauwen gingen omhoog. "In hoeveel dagen lopen jullie 'm dan", vroeg haan 2. Wij antwoordden "In 5 dagen". "Oh, wij in 4", zeiden ze bijna in koor". Wat maakt ons ut oet, dachten wij...LOL.

De laatste km leidde ons nog door een prachtig park met kunstwerken en rond 17.15 uur zaten we in het centrum van Oldenzaal aan een heerlijke pizza.

Rond 19.00 uur opende Anneke, waar we deze nacht zouden verblijven, heel hartelijk haar deuren. Anneke vertelde dat er sprake is van een e coli bacteriën in het kraanwater.

Geen plat water te koop in Oldenzaal, dus Anneke had voor ons water met gas. Ze ging voor ons nog 2 liter water koken om onze bidons mee te vullen...... je bent een schat Anneke!!.

Helaas scheidden vanavond de wegen van Mariëtte en mij, want we hebben onze eigen kamer. We zullen wel slapen na deze lange dag. Eén ding hebben we vandaag aan den lijve ondervonden:

Het lijf kan meer aan dan de mind denkt..... maar als de mind zich er toe zet, kan het lijf echt wel veel meer.

Geschreven door

Al 2 reacties bij dit reisverslag

Weer een mooi verslag van een volgens mij prachtige wandeldag. Ik heb 2 jaar geleden in mijn blog al een link naar het liedje "Als je echt iets wil, dan kan je het ook" opgenomen. Jullie ervaren het nu aan den lijve. Super fijn en knap dat jullie dit met zijn tweetjes doen. Mooi voorproefje op de mooie uitdaging die je voor jezelf nog op je bucketlist hebt staan. Slaap lekker en hopelijk morgen weer zo'n voorspoedige wandeldag!!

Jos 2021-09-03 22:07:54

Leuk te lezen. Veel plezier nog

Marianne 2021-09-03 22:15:26
 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.