Ook vandaag trek ik mijn wandelkleding aan om na het ontbijt te gaan wandelen. Jos heeft gisteren gevraagd of ik mee ga voor de route bij de rots met de naam Frau Holle. Het is een route van een kleine 8 kilometer, dus heb ik daar ja tegen gezegd.

We rijden naar de parking bij de rots en nog geen 100 meter verder staat op de hoek de rots met de naam Frau Holle naar het Duitse  sprookje van de gebroeders Grimm. Wie niet weet hoe het sprookje gaat, hier een verfilming van het verhaal.
https://youtu.be/K3SucwzmWSs
 

De hoogte in als sprookjesfiguur

Jos laat mij de hoogtekaart van de wandeling zien. Ik mag kiezen of eerst wat steiler omhoog en dan langzaam afdalen. Of de wandeling andersom wandelen. Ik kies voor de korte pijn en dus gaan we de hoek om en meteen de hoogte in. Ik voel het in mijn kuiten en besluit dus om mijn paslengte aan te passen naar dwergstapjes. Niet alleen omdat we steil omhoog gaan hier. Maar regelmatig hangen er takken over het pad waardoor ik me als Sneeuwwitje van de zeven dwergen voel. Te groot voor dit pad. Maar Sneeuwwitje ben ik niet want op mijn vraag: "Spiegeltje, spiegeltje aan de wand,
Wie is de mooiste van 't hele land?"
Antwoordde de spiegel vanmorgen:
"O Ilse, heel mooi bent u,
Maar Sneeuwwitje is duizendmaal mooier nu!"

Ik blijf in de sprookjesfiguren steken en voel me net een reus, maar die zou er geen moeite mee hebben zich met grote passen naar de top te bewegen. Misschien zijn Jos en ik samen Hans en Grietje. Alleen hebben wij moderne navigatie bij ons en is de wandelroute hier zeer goed met pijlen aangegeven.


Bovenaan het hoogste punt heb ik echt mijn water nodig. Ik loop te zweten. Ik heb naast een bezweet hoofd ook zwoksels en een zwug. Niet iets wat mij vaak overkomt en dat blijft wennen voor me. Langzaam gaan we de berg af naar het dal en het riviertje. Ook hier is op het pad duidelijk te zien dat de regen stroompjes over het pad maakt. Blijft mooi om te zien en ik ben zeker blij dat het nu niet regent. Anders hadden we op sommige plekken schuivers gemaakt. De zon is niet zo fel en we wandelen vooral door het bos. Weer hele mooie schilderachtige stukken. Echt genieten.
 

Saar-Hunsruck-steig

De Frau Holle route en de Saar-Hunsruck-steig gaan lang samen op. Eerste deel is gelijk aan de etappe die Jos nog voor de boeg heeft. En het laatste deel liep hij deze  week in tegengestelde richting. Ik ervaar dus een beetje hoe het is om hier te wandelen. Mooie omgeving, wisselende hoogtes en uitzichten. Maar of ik hier 20 kilometer op een dag kan met rugzak bij hoge temperaturen. Ik moet er nu niet aandenken maar ik ben in vakantie modus. Ik krijg steeds meer respect voor wat Jos de afgelopen 2 weken voor elkaar heeft gekregen. En dan is de wandeling van vandaag echt een peulenschil.
 

Weersverandering

Na de wandeling rijden we terug naar onze Mobil Home en genieten we van een kopje soep met stokbrood. Jos gaat op het terras een boek lezen en ik leg mijn hoofd op mijn hoofdkussen en slaap een uurtje.
We besluiten een tafeltje te reserveren in het restaurant van Landal en kiezen voor 19 uur.

Het weer begint duidelijk te veranderen. Grijze wolken met mooie lichte tekeningen erin komen er aan, de wind neemt toe. Ik haal snel onze handdoeken van de lijn en voordat ik daarna mijn theeglas naar binnen kan brengen spoelt het eruit. Het waait onder de overkapping door en dus gaan we naar binnen. Een tv-middag is het geworden.
 

Uiteten

Om 18:45 wandelen we naar het restaurant. We krijgen een tafeltje aangewezen en we bestellen wat te drinken en een schnitzel. Nog voor 19 uur staan onze schnitzels met frietjes al voor ons. Dit is wel heel snel. Niet echt gezellig samen tafelen. En ook als we daarna een nagerecht bestellen staan die razendsnel op tafel. Ik zeg tegen Jos dat we zo het journaal van 20 uur nog kunnen zien. En dat was niet gelogen: we hebben onder het genot van een kopje thee en koffie het journaal gezien.

Geschreven door Ilsedr.op.pad