Ik word niet wakker van de wekker maar omdat het licht is in de camper. Ik kijk door het dakraampje naar buiten en zie dat de zon al schijnt. Het waait heel hard want de wolk die vanuit het raampje te zien is wordt steeds groter. Die wolk ziet eruit als een grote klauw die me probeert te pakken. Ik vraag me af of ik nog lig te dromen of toch echt wel wakker ben. Ik stap daarom maar uit bed. En kom bij mijn rode schoenen uit, die nog steeds voorzien zijn van de mini shoefresh. En wat ik niet had verwacht is wel gebeurd: de schoenen zijn droog. De sokken die ik gisterochtend in de rode schoenen droeg zijn nog steeds niet droog. Hierdoor kan ik ze nog steeds niet in de wastas doen. Want een wasbeurt hebben ze echt wel nodig.

Vandaag is onze inpak- en vertrekdag. Toch hebben we nog een leuke activiteit op onze agenda. We beginnen de dag met lekkere Italiaanse bollen uit eigen oven. Daarna bellen we met Angelique om te vragen hoe het met haar is.
 

Slak zoekt woning

De tent is ondertussen bijna droog en kan ingepakt worden. Lobke haalt alles daaruit, terwijl ik de afwas doe en de camper een beetje opruim. Samen vouwen we buitentent op. Dat gaat niet zo handig op de natte en met kiezelstenen bezaaide ondergrond. Dan volgt de binnentent. Die is wat makkelijker want die is vierkant. De onderkant van de binnentent zit vol met slakken. Middelgrote slakken met een huisje en kleine en nog kleinere jongere naaktslakken, al dan niet op zoek naar een huisje. Dat is met de huidige woningmarkt voor de alleenstaande jonge slak, die een vakantiebaantje op een camping heeft, natuurlijk niet haalbaar. Met de borstel moeten we flink vegen om de horde naaktslakken van de tent af te halen. We vouwen de binnentent snel op om te voorkomen dat ze hem alsnog een bezetten of kraken.
 

Kitesurfers

De tent ligt in de camper, de fietsen staan achterop. Alles is klaar voor vertrek. We hebben nog wat tijd over voor we bij de buren op meet & greet gaan. Dus rijden we naar het strand. Het zonnetje schijnt heerlijk, de wind is goed aanwezig. Ideaal weer om te kitesurfen. Dat is van afstand goed te zien. Waar gisteren één kite boven de horizon uitkwam, zijn er nu ontelbaar veel te zien. Ook op de parking voor het strand is het duidelijk. Naast de fiets bij het invalide paaltje stonden er gisteren maximaal 3 auto's. En nu wemelt het van campers, autobusjes, een caravan, jeeps en auto's op de parking. Het weer zorgt dat de kitesurfsite is omgetoverd tot een kitesurfwalhalla. Jammer dat Lobke dit weer niet heeft gehad. Anderzijds had ze dan veel vaker moeten wachten. Omdat je dan steeds rekening moet houden met andere kitesurfers. Gisteren had ze de site bijna voor zichzelf.
 

Meet & Greet

Uitgewaaid en opgeladen door de warmte van de zon rijden we terug richting de camping. We gaan immers bij de buren op bezoek voor een meet & greet. En niet zomaar een meet & greet maar een meet & greet de luxe met de Alpaca's van Alpaca World Friesland. De foto's spreken vast voor zich. En die hele kleine bruine alpaca is 5 dagen oud en heet Joe, vernoemd naar de muziekzender Joe. Daar won de eigenaresse een wedstrijd en beloofde, op verzoek van de Dj's, de eerstgeborene alpaca naar de muziekzender te vernoemen. Ohja het is niet gelukt om de alpaca op commando te laten zitten.
Als we vertrekken land er een atalanta voor ons op de stoep. Het is alsof die ons nog een mooie dag wenst.
 

Carrousel

We laten Workum achter ons en gaan richting het zuiden. Het is een weg met veel rotondes. Lobke moet ineens flink op de rem omdat de auto voor haar ook ineens remt. Ons Spa vliegt door de camper. Die kan zo niet blijven liggen. Ik probeer hem recht te zetten. Daarvoor maak ik gebruik van de draaifunctie van mijn stoel. Ik zit nog in de riem vast dus hij het draaien van de stoel trekt de riem strak. Mijn buik wordt geplet en op borsthoogte zit hij ook zo strak dat ik een beetje ademnood krijg. Snel draai ik terug en trek de riem verder uit zodat ik kan draaien. Mijn knie en voet komen daarbij vast te zetten in het hengsel van Lobke haar tas. Als Lobke probeert te helpen, schiet ze in de lach. Waarop ik ook begin te lachen. Dat helpt niet want nu draai ik weer terug. Poging drie om de stoel naar achteren te draaien slaagt. Ik kan net bij de krat met de Spa-flessen die we op de camping gebruiken om kraanwater voor drinkwater te halen. Ik zet de krat bijna recht en dan trekt Lobke op. De stoel begint als een carrousel op de kermis te draaien. Met een paar vingers lukt het me de krat een laatste zetje te geven waardoor hij recht staat. Dan neemt Lobke de rotonde, in een sneltreinvaart schiet mijn stoel netjes terug in de vooruit-stand. Lobke giechelt: "Laatste ronde, de laatste ronde".
 

File en frietjes

Op weg naar Brabant wordt het steeds drukker op de weg. Het is dan ook al bijna 17 uur als we bij de motorzaak in Utrecht stoppen. De motor schoenen die Lobke wil, zijn in de aanbieding hier. En we komen er nu nagenoeg langs. Terwijl Lobke naar binnen gaat, hou ik me bezig met Pindat. Ze is alleen heel snel terug. Dus zijn we weer rap op weg naar huis. Een dilemma doet zich voor. Waar eten we? Een Mac D wordt het om niet niet te veel tijd kwijt te zijn. Volgens Google Maps zijn er genoeg in de buurt maar we kiezen voor de route naar huis. Vanwege files wijst de Garmin - campernavigatie ons de route via Gorinchem. Net voor Noordeloos staan we stil in de file. Op 5 km voor de Mac D en La Place. Zodra het kan rijden we verder en nemen we de afslag. Tijd voor frietjes en onder het mom: "Eet alles wat niet mag, gewoon op één dag" nemen we een sundae caramel met nootjes na. Die nuttigen we in de camper. Dat er iets misging met mijn drankje en natte broek en jas vertel ik maar niet. Want door het lachen werd er nog meer nat.
 

Gelachen

Een rustige vakantie met leuke activiteiten samen en afzonderlijk van elkaar. Het weer werkte niet echt mee, maar desondanks hebben we enkele lachwekkende momenten gehad. Het kikkerspel waarbij ik het niet onder de knie kreeg. Lobke we lachten om jouw vliegenjacht, jouw reactie als je raak sloeg en dan bij het opruimen de gesplete vlieg "rest in pieces" (rust in stukjes) wensen.

Geschreven door Ilsedr.op.pad