Nadat we ons gistermiddag geïnstalleerd hebben in onze petit-chambre, hebben we ons opgefrist, wat gerust en ieder onze eigen handwas gedaan. We besluiten gebruik te maken van de korting die we krijgen bij het naastgelegen restaurant La Boucherie. Van buiten lijkt en ruikt het naar vers geslacht vlees bij een slagerij. Binnen is alles gericht op koe: de bekleding van de stoelen, de placemats en zelfs op de rood-witte gestreepte servetten staat een koe. Bij het zien van het menu (een deel in Engels en een andere in Frans) is het overduidelijk: een gewone biefstuk medium gebakken met wat groenten is hier te simpel. Er staat genoeg qua steak op het menu maar welke moet je dan toch kiezen. Ans kiest voor de gegrilde eendenspies met perzik en ik ga voor een klein formaat gemarineerde steak. Het vlees is heerlijk bereid en we genieten van het hoofdgerecht. Of zou het komen dat we gewoon toe waren aan een goede stevige maaltijd?

Als afsluiter van het diner kiezen we voor een grand dessert bestaande uit 4 soorten mini-dessert met koffie of thee. Het is voor ons allebei net iets te veel. Toch eten we alles netjes op. We hebben morgen immers een lange dag voor de boeg en hebben de energie nodig.
 

Onderbroekenlol

In tegenstelling tot de communicatie op de fiets, die vooral over de route gaat afgewisseld met wat lollige uitspraken van het niveau onderbroekenlol, zijn de gesprekken net voor we gaan slapen wel wat serieuzer van aard. We bespreken allerlei zaken van persoonlijke aard en we merken op dat we overdag bijna alleen maar toekomen aan korte onderbroekenlolletjes. Als we daarna bijna tegelijkertijd de kamer rond kijken, zien we de ironie van het moment in. Onze waslijn recht voor ons hangt vol met onderbroeken. LOL.
 

Ruimte over

Een redelijk goede nachtrust later, pakken we de spullen weer van de waslijn in onze kamer. Ik doe vandaag mijn beide fietsonderbroeken aan in de hoop dat dit voor extra demping zorgt ter verzachting van mijn zadelpijn. Geen gezicht, maar het is dan ook geen gezicht. In mijn compressiezak is nu wat meer ruimte. En niet alleen door die fietsonderbroek, ik mis ook mijn handdoek. Die blijkt nog in de Kazerne te liggen. Ik had hem nog niet gemist, tot deze morgen bij het inpakken van de spullen. We hadden al twee dagen een bed inclusief handdoeken. Dat is even wennen, want handdoeken inclusief is meestal niet bij een hostel.
 

Regenboogkleuren

Mijn teen ziet blauw en paars. Dat valt qua kleur in het niets bij de benen van Ans. Daar zitten ondertussen alle kleuren van de regenboog op. Diverse blauwe plekken in verschillende stadia van herstel kleuren donker paars, blauw, groen, geel en roze. Die zijn ontstaan omdat, zoals Ans zelf zegt, ze overal haar lichaam (buik en benen) voor gebruikt: om rolstoelen de bus in te duwen, de fiets op zijn plaats te zetten enz. Dat brengt veel bloeduitstortingen met zich mee.
Ook zijn delen van haar benen bruin, rood, wit en een beetje doorschijnend. Wit voor delen waar de zon nog niet kwam en niet komt tijdens deze reis. Rood waar de zon juist te veel is geweest. En omdat ze al enkele dagen op haar voet een blaar heeft is haar huid doorschijnend. Toch wel bijzonder dat we niet wandelen en Ans toch een blaar óp haar voet heeft. Die open schoenen toch. Sinds gisteren draagt Ans uit voorzorg haar All Stars met sokken tijdens het fietsen.
 

Muziek

We rijden deze morgen eerst een stuk langs het water. Dat vinden we beiden erg relax, weinig verkeer, geen heuvels, leuk uitzicht. We maken ons klaar voor de kilometers langs de akkers met vele vergezichten. Dat is leuk om te zien, maar het duurt dan wel lang voor we bij die kerktoren aan de horizon zijn. Dus gaat Spotify aan. En alsof het zo bedoeld is, horen we:
"Er is geen andere plek waar ik zou willen zijn
Hier is alles goed en fijn
Heb jij dat ook?
Heb jij dat ook?"

Miss Montreal en Diggy Dex zingen ons toe. Het bergop fietsen gaat zelfs zo goed, dat Herman tot half vier werkeloos achterop zit. We zijn in een paar dagen qua conditie ver vooruit gegaan of de heuvels zijn gekrompen. De muziek zorgt voor wat sfeer en afleiding van de uitzichtloze wegen en voor mij ook afleiding van mijn gedachten en mijn PHPD. Alhoewel Ans liever heeft dat ik snel mijn zangles oppak, kan het mij niet zo veel schelen dat mijn stemgeluid niet zuiver op de toon zit. Lekker mee lallen met muziek van ABBA, Simon and Garfunkel en Hollandse hits.
 

Pauze

We pauzeren vandaag als eerste bij een monument voor de gevallenen van WO I in Velle Selve. Ook hier zijn dus slachtoffers van die oorlog. Ik blijf van mening dat oorlogen alleen slachtoffers kent en geen winnaars.

In Noyon bezoeken we de grote kerk. En vragen we om een stempel voor onze pas. Ans ontdekt een kaarsje met daarop de st. Jacobsschelp. Bij het ontsteken van de kaars danken we voor het goede verloop van de reis tot nu toe en hopen we op een goed vervolg. We lunchen hier met een warme hap vlakbij de kerk. Met een volle buik vervolgen we onze weg.

In Choisy-au-Bac is het opnieuw tijd om van de tandem af te stappen. We staan zomaar voor de deur van een patisserie. Nu we de 400 km- grens passeren en 2/3 van onze fietsdagen erop hebben zitten, is dat wel een traktatie waard. En dat gaat hier lukken. Op een bankje buiten, midden in de snikhete zon, nuttigen we zoete lekkernijen. We hebben hierdoor geen besef van de impact van de zonnestralen. Als we aan de laatste km's beginnen merken we aan ons lijf pas dat de zon te warm is vandaag.

Vermoeid komen we bij het hotel aan. De vriendelijke Senegaalse medewerker adviseert ons de tandem mee te nemen naar onze kamer. Dat gaat alleen niet passen, dan zou hij zowat op bed moeten staan. En ook zijn voorstel om de tandem te parkeren in de invalide-badkamer moet ik helaas afslaan. De Senegaalse medewerker snapt dit pas als hij de tandem ziet. Hij is een beetje bezorgd als hij het zadeltasje met o.a. de multi-tool en bandenplakset ziet hangen. Dat moet er van hem af. Dus gaat ook dat tasje, voor zijn gemoedsrust, mee naar binnen. De tandem staat vast aan een invalide bordje. Hopelijk is dat voldoende. We zullen het morgen zien.

Gauchy - Venette 82,8 km

Geschreven door Ilsedr.op.pad