De hele week hard gewerkt aan de kamers van de kinderen. Behangen, spullen verzetten, verven en weer spullen verzetten. Nieuwe spullen gekocht voor de kamers. Ik wil vandaag gaan wandelen. Jos is geïrriteerd want hij heeft zijn saxofoon les afgezegd en dan ga ik wel wandelen. Ik snap hem wel een beetje maar ben erg boos. Ik heb mijn muzieklessen immers in het begin van de week ook afgezegd.

Ik ga toch lopen maar omdat ik boos ben, besluit ik te gaan voor de 5 km up-tempo. Die staat nog op de planning voor de komende week. Naar de Kapel van Boshoven via de weg heen en terug via ’t Bels Lijntje. Het is lekker weer en ik krijg het al snel warm. Ik draag een fleece jas, misschien ligt het daar wel aan.

Af en toe versnel ik en probeer ik te genieten van mijn rondje. Steeds komt in me op dat ik eigenlijk te veel te doen heb. Vanavond komt Britte al weer thuis en we zijn nog niet klaar. Onderweg komen diverse loopsters me tegemoet. Zij trainen volgens mij via Atletiek Gloria. Misschien wel voor een halve marathon of een hele. Dat wil ik straks ook doen maar dan wandelend met de Nordic-Walking stokken.
Ik stop even om wat te rekken. De spieren zijn vast al opgewarmd om dat te doen. Ik vervolg mijn weg langs de N260. Hier hebben we al vaak met de auto gereden naar ‘Opa en oma van Gool’. Met de fiets of te voet nemen we eigenlijk altijd ’t Bels Lijntje. Als ik bij de kapel ben besluit ik naar het volgende weggetje naar ’t Bels Lijntje te lopen om daarna terug naar huis te gaan. Op het lijntje zie ik geen lopers, terwijl het toch lekker weer is.

Nog steeds gaat alles wat we nog moete doen door mijn hoofd. De bedden verplaatsen, kasten in elkaar zetten, speelgoed verdelen, lampen ophangen, kleding in de kasten, gordijnen wassen. Ik merk dat mijn tempo vertraagd. Het eind van ’t Bels Lijntje is in zicht. Tenminste ik ben bijna bij de rotonde. Ik zie dat een van de Atletiek-loopster daar ook nog rent of jogt. Ik herken haar gezicht. Ze was vroeger bij mij op kamp van het jeugdwerk, maar haar naam komt niet naar boven. Pas als ze in Alphen bij de zogenaamde fly-over voor fietsen een stukje wandelt neemt de afstand tussen ons af. Inhalen doe ik niet meer, daarvoor is de afstand veel te groot.
Mijn gedachten gaan naar Britte. Vandaag komt ze terug uit Assisi, waar ze met het koor is geweest. Ze heeft het echt super gedaan. Ze heeft zichzelf overtroffen. Ze heeft langdurig op een ander geslapen en heeft een lange busreis doorstaan om van het mooie Italië te kunnen genieten. Ook ik heb wat bereikt door niet mee te gaan. Ik heb haar daarmee losgelaten en tijd voor mezelf en tijdig voor mezelf gekozen boven het groepsbelang. Dit is toch wel goed geweest.

Als ik thuis kom, ben ik bezweet. Ik kleed me snel om en help Jos met het in elkaar zetten van de grote nieuwe kast met schuifdeuren voor Britte.



Doel circa 5 km up tempo: behaald weliswaar met een bezweet rood hoofd.



4,8 km in 48 minuten

Geschreven door Ilsedr.op.pad