Geen verrassing wat we vandaag gaan doen: wandelen naar Sommet de Destourbes. Maar eerst moeten we hoognodig boodschappen doen. Het ontbijt is op en als je de koelkast opent, komt je een echo tegemoet. Op 10 minuten lopen bij de camping vandaan is een Auchan en daar gaan we na het ontbijt en de koffie naar toe. Omdat het fruit bij de supermarkt wat te wensen overlaat, lopen we gelijk door naar het dorp waar vandaag markt is. Wat een drukte hier! De hoeveelheid motoren is ten opzichte van gisteren zowat vertienvoudigd. Het schijnt dat in het weekend veel motorrijders de Route de Crêtes willen rijden en met wat we nu zien klopt dat aardig. Fijn dat wij de rit gisteren al gemaakt hebben.

De wandeling dus. In totaal is de route 12 kilometer lang, maar omdat je naar de top van de berg loopt en je in hetzelfde dal weer wil eindigen, loop je dezelfde route zowel heen als terug. We starten op een hoogte van 722 meter en moeten uiteindelijk op 1543 meter hoogte uitkomen. Dat betekent een hoogteverschil van 821 meter. Delen door 6 = 137 meter stijgen per kilometer. En da’s best flink. De start van de route weten we nu moeiteloos te vinden. Het is een prima pad, over gras, zand, boomstronken en rotsen. Soms wat smal en langs afgronden, maar zelfs voor een persoon die niet een hele grote fan van hoogtes is (ik dus), is het goed te doen. De route is goed aangegeven met gele strepen op de bomen en bordjes ter bevestiging. Op één punt twijfelen we. Rechts zien we geen gele streep maar een geel kruis. Dat betekent vast dat dit niet de juiste richting is. We gaan naar links maar ook daar zien we na een paar meter een geel kruis. Huh? En nu dan? Het pad blijkt rechtdoor te lopen, dwars over een stapel stenen de berg op.

Naar boven is een flinke beproeving. Wij zijn Hollands getraind wat betekent dat we getraind zijn in lengtemeters en niet in hoogtemeters. Het is een aanslag op de conditie en de beenspieren. Maar we halen het! Boven genieten we van het uitzicht en onze meegebrachte lunch, en laten we de benen even rusten. De weg naar beneden gaat een stuk sneller, kan ik je zeggen. Eerder dan verwacht ploffen we op een terras voor het grootste glas panaché dat ze maar hebben. En wat smaakt die goed!

Op de camping frissen we ons op en kleden we ons aan. Nee, geen campingoutfit maar een soort van netjes gekleed. Want ja, op de kop af 23 jaar getrouwd… dat willen we gepast vieren in een restaurant met een Frans glas wijn erbij. Santé!

Geschreven door Nienkoen