Vannacht hebben we er een uurtje bij gekregen (wintertijd). Zo komt het dat we iets over tienen al bij de ingang van het In Flanders Fields staan. Het museum, geheel geweid aan WOI in het algemeen en de regio rondom Ieper in het bijzonder, is gevestigd in de Lakenhal. Een prachtig en enorm groot gebouw, midden in het centrum van Ieper. Oud is het gebouw niet, al ziet het er wel zo uit. Maar ja, zoals dat gaat in voormalig oorlogsgebied: alles is plat gegooid en vervolgens weer opnieuw opgebouwd. Chronologisch worden we door de grote oorlog geleid. De periode in aanloop naar de oorlog, hoe de oorlog startte, hoe steeds meer landen vanuit de hele wereld erbij betrokken raakte, de bijzonder dodelijke eerste weken waarin Duitsland dacht wel even door te kunnen stoten richting Frankrijk maar verrassend genoeg werd tegengehouden door in allerijl richting België gestuurde en vaak ongetrainde manschappen, de lange periode waarin veel werd gevochten maar de frontlinie niet of nauwelijks verschoof, de loopgraven, en vervolgens het laatste half jaar waarin het hard tegen hard ging. Einde van het verhaal? Steden in puin. Een landschap vol littekens. En doden. Heel veel doden. Niet te bevatten zoveel doden. Naar schatting (want men weet het niet precies) sneuvelden er in 4 jaar tijd rond de 20 miljoen soldaten.

Weer buiten schijnt de zon alsof het lente is. Lekker buiten op een terras lunchen we en dan gaan we op naar het volgende museum: Museum Ieper. Zoals de naam al aangeeft, gaat dit museum over de stad Ieper. Vanaf de middeleeuwen tot nu. Ieper staat ook wel bekend als kattenstad. We denken dat dit is omdat een kat 9 levens heeft en ook de stad een aantal uit de as herrezen is. Aan het eind van ons bezoek komen we achter de ware reden. Jaarlijks werden er vanaf 't Belfort (de toren van de Lakenhal, waar we vanmorgen nog op stonden om te genieten van een prachtig uitzicht) levende katten naar beneden gegooid! Als kattenminnend mens krijgt Ieper bij deze flink wat minpunten van me... Gelukkig is deze traditie in de jaren 30 van de vorige eeuw aangepast zodat er nu alleen nog maar pluche kattenknuffels te pletter vallen. Het museum is interessant maar kan ons toch minder boeien. Misschien omdat we de stad niet goed kennen? Of omdat we er al een museum op hebben zitten? Een uurtje later staan we weer buiten en brengen we nog een kort bezoek aan de Sint-Maartenskerk, de kathedraal die naast de Lakenhal ligt.

Dan is de energie wel op voor vandaag. We stappen op de fiets richting de camper maar kiezen voor een andere route dan dat we heen zijn gekomen. Zo komen we langs 3 oorlogsbegraafplaatsen en bij alle 3 stappen we even af. Keurig verzorgd, netjes in een rij: kruizen met naam en schrikbarend veel naamloze kruizen. Langs die ene kilometer weg net buiten Ieper zien we de graven van 8.000 omgekomen soldaten.

Na een spelletje voor de camper eten we binnen in de camper. Het is niet het donker of de kou waardoor we naar binnen gaan maar de hoge luchtvochtigheid. Zodra de zon weg is, wordt alles klam en nat.

Geschreven door Nienkoen