We hebben heerlijk geslapen. Het nieuwe matras is wel wat aan de dikke kant (buts met mijn armen tegen het plafond als ik mij omdraai) maar ligt goddelijk. Uitgerust en wel ontbijten we met afbakbroodjes uit de Omnia. Noodgedwongen, de yoghurt staat nog in de koelkast thuis. Als we na het douchen buiten nog een kop koffie drinken, zien we een lange sliert koeien vlak voor onze camper langs heel gemoedelijk richting de wei slenteren.

De zon schijnt, volgens de voorspellingen gaat het pas halverwege de middag regenen. Dat geeft ons een paar uur de tijd om ons buiten te vermaken. Het plan is om op de fiets naar het drielandenpunt te toeren, maar als ik bij het toiletgebouw een foldertje zie van kasteel Hoensbroek, wijzigen we onze plannen. Iets meer dan 20 kilometer fietsen, zowel heen als terug, en een middeleeuws kasteel… een actief en cultureel dagje, dat gaat het worden.

Rond tienen stappen we op de fiets. Al snel komen we erachter dat Limburg niet voor niets een walhalla is voor fanatieke wielrenners. De kuiten branden van het stijgen, de remmen roken van het dalen. Ook stuurt Google ons zo nu en dan via drassige modderpaden. Een uur later arriveren we bij het kasteel. Waar we onze zinnen op hadden gezet, is aanwezig. Zo starten we onze toer door het kasteel met koffie en een flink punt Limburgse vlaai.

Het kasteel zelf is prima. Bij de deur hangt trots een plaque met de tekst: leukste kasteel van Nederland! Nou, dat vinden we dan weer niet. Maar het is zeker de moeite van het bezoek waard. We dwalen door de verschillende kamers en zalen, beklimmen de toren die alleen te bereiken is via zeer smalle trappen met dito treden, en spelen een aantal oud-Hollandse spelletjes.

Dan is het alweer tijd om de fiets op te zoeken. Willen we de regen voorblijven, dan moeten we op tijd weer terug naar de camper. We kijken stiekem wel een beetje op tegen de terugreis. Sommige stukken gingen heen zó soepel dat het weinig goeds voorspelt voor de weg terug. Vooral dat stuk van 15%… de kuiten protesteren al bij voorbaat. Gelukkig heeft Ries hier iets op bedacht. Als we aankomen bij de fietsen, is zijn achterband zo plat als een dubbeltje. Fietsen gaat het dus niet worden. Wat nu? We besluiten de fietsen te laten staan (die halen we morgen wel weer op) en de bus te pakken. De route heeft twee overstappen (in Valkenburg en Gulpen). De tijd die we op de bus wachten in Gulpen, besteden we goed door snel even naar de supermarkt te lopen voor yoghurt. De laatste anderhalve kilometer naar de camping moeten we lopen. Over diezelfde drassige modderpaden waar we vanochtend hebben gefietst. De regen blijven we net niet voor.

Rond half vier zijn we weer op de camping. De temperatuur buiten is nog prima, en om ons te beschutten tegen de regen draaien we ons luifeltje uit. Met een drankje in ons hand en chips binnen handbereik zien we de omgekeerde koeientrek aan ons voorbij trekken. Dit keer zonder de boer die ze aanzet tot actie; de meiden weten zelf hoe laat het ongeveer is.

We eten vanavond asperges, want dat doe je als je in Limburg bent. Alleen hebben deze asperges er al een flinke reis opzitten. Afgelopen dinsdag heeft Ries ze gekocht in Limburg en meegenomen naar Heemstede, gisteren hebben we ze in de camper gelegd om ze weer terug te rijden naar Limburg. Wat zullen ze lekker smaken!

Geschreven door Nienkoen