Gdańsk... na een dag in de stad zijn we het er unaniem over eens: wát een leuke stad is dit! Na het ontbijt stappen we op de fiets; het is ongeveer 20 minuten naar het centrum. We zijn het oude centrum nog niet in, of we blunderen al tegen een deel van de jaarmarkt aan. Het vintage deel, vol kramen met oude spulletjes. Met de fiets aan de hand lopen we langs de koopwaar. Iets verderop vinden we een fietsnietje en daar klinken we onze fietsen aan vast. Zonder dat we het weten, staan we om de hoek bij de Groene poort (Zielona Brama) die overigens helemaal niet groen is. En daarnaast, links en rechts langs het water, huizen die ons doen denken aan de grachten van Amsterdam! Trapgevels, klokgevels... alleen zijn deze gebouwen prachtig versierd en geschilderd in mooie pasteltinten, net als de karakteristieke huizen die je kunt kennen uit Kopenhagen. Vol verwondering kijken we rond. Het leuke is dat aan de andere kant van het water veel nieuwbouw staat, maar dat ze ook daar deze bouwstijl hebben doorgevoerd. Oud in een modern jasje. Zeer goed gedaan.

We lopen onder de poort door, richting de Ulica Długa en Długi Targ, oftewel de Langstraat en De Lange Markt. Ook hier moeten we weer omhoog kijken want ook hier wordt het straatbeeld bepaald door het Nederlandse maniërisme, de naam die blijkbaar ooit aan deze bouwstijl is gegeven. We lopen zelfs langs Dom Holenderski oftewel het Holland huis. Gdańsk is een oude Hanzestad, en dat verklaart de koppeling met Nederland. Als we even later bij een kerk aankomen waar het carillon eindeloos aan het beieren is, zien we nog meer Hollandse invloeden. De klokken van het carillon komen uit... Nederland. Uit Asten, om precies te zijn, een plaatsje in Brabant. In Gdańsk leren we dat een carillon een Nederlandse uitvinding is, en dat het carillon in Gdańsk het eerste klokkenspel buiten de Nederlandse grenzen was.

De hele stad staat vol met marktkramen van de jaarmarkt. Heel thematisch is alles bij elkaar geplaatst. Een eetgedeelte, een deel waar je kleding kunt kopen, sieraden, streekproducten, kunst... noem het en het is er. Zo lopen we heerlijk de hele stad door, langs de kramen en continu met een schuin oog naar boven. Het is gezellig, sfeervol, mooi, levendig. Als de benen moe worden en de buik gaat rammelen, zoeken we een terrasje op in Ulica Mariacka. Dit straatje, waar tussen de eetgelegenheden door de barnsteen winkeltjes elkaar de tent uit concurreren, staat bekend als zelfs nóg mooier dan de Ulica Dluga. Na een eenvoudige lunch lopen we weer verder. Nu willen we ook aan de andere kant van het water rondkijken, op de eilandjes in de rivier. Wil je daar komen, dan moet je een brug over. De voetgangersbrug wordt heel eerlijk en overzichtelijk gedeeld met het scheepsverkeer. Stipt op het hele uur gaat de brug omhoog en blijft zo een half uur lang openstaan voor de boten. Stipt om half klinkt de bel en gaat de brug weer dicht. Het komende half uur is dan weer voor de voetgangers om er gebruik van te maken. Wil je iets over het heel naar de overkant, dan zal je moeten omlopen. Dat doen wij dan ook op de heenweg. Terug gaan we wel over de brug.

De stad en de jaarmarkt zijn genoeg om een dag mee te vullen. Toch kunnen we het niet laten om nog één museum in te gaan. In Ratusz Głównego Miasta, het oude raadhuis, zit een museum over de geschiedenis van de stad. We lopen door de oude ruimtes van het raadhuis (prachtig!) en lezen over de Hanzesteden en wat dat voor invloed op de stad heeft gehad. Wat we niet wisten, is dat aan het einde van de tweede wereldoorlog nog slechts 10% van de stad overeind stond. Besloten is om alles in oude luister te herstellen. En dat is ze goed gelukt. We hebben ook een kaartje gekocht om de toren te beklimmen. Het uitzicht is geweldig mooi. Alles waar we net hebben gelopen, zien we nu vanaf boven. En dan horen we muziek. Een fanfare. En zien we de trommelaars en trompetteraars ook, net voor de Groene Poort. De sliert met mensen gaat lopen en onder de poort blijft de stoet maar aangroeien. Snel lopen we de vele treden van de toren weer naar beneden en net op tijd kunnen we ons installeren aan de kant van de weg. We zitten eersterangs, op een terras en met een verdiend biertje voor de snufferd. En dan trekt de hele stoet aan ons voorbij. Het is een soort streekparade, met uit elk dorpje uit de buurt een afvaardiging. En elk dorpje heeft zijn eigen kleuren en klederdracht. Ze zingen, zijn vrolijk en zwaaien naar het publiek dat naar ze staat te kijken. We zijn nog steeds niet helemaal achter de nut en noodzaak van de parade maar hebben wel van de folklore genoten.

Daarna is het wel weer tijd om naar de camper te fietsen. Van al dat geslenter wordt je moe. Bij de Lidl kopen we een eenvoudige pastamaaltijd die we opeten in ons verdubbelde voortuintje (de buren zijn vertrokken). Daarna bijtijds naar bed om morgen vol energie nog een volle dag van deze geweldige stad te mogen genieten.

Geschreven door Nienkoen