Je kunt Adolf Hitler van zeer veel beschuldigingen, maar niet van een slechte smaak wat woonlocaties betreft. Eerder waren we al eens in Oostenrijk, daar bezochten we het Adelaarsnest. Boven op een berg, met een prachtig uitzicht en ja, het spreekt voor zich dat de plek moeilijk bereikbaar was. Dat geldt ook voor Wolfsschanze waar we vandaag naar op weg gaan. Hitler wide Polen toevoegen aan het Duitse Rijk, maar dan wel zonder de Polen. Zodra hij het land in beslag had genomen, vestigde hij zich hier. In het geheim. Midden in de bossen bij het stadje Kętrzyn verstopte hij zichzelf en zijn gevolg. De omgeving is adembenemend mooi! De streek staat bekend om de vele meren, glooiende heuvels en dichte bossen. En precies daar, waar niemand hem zou zoeken, bouwde hij een complex waar je U tegen zegt. In eerste instantie in houten huizen maar hoe verder de oorlog vorderde en dus zijn veiligheid gevaar liep, werd hout vervangen door metersdik beton. Soms wel tot 3 meter dik en voorzien van wapening. De daken waren begroeid met gras en struiken, en over de wandelpaden hingen camouflagenetten zodat het complex ook vanuit de lucht niet was te zien. Dat moest ook wel want niet alleen Hitler was hier veel (zo’n 800 dagen bracht hij hier door), ook Göring en zijn complete staf verbleef hier dag en nacht gedurende de oorlogsjaren.

Dit is ook de plek waar Claus von Stauffenberg op 20 juli 1944 een aanslag op Hitler pleegde. Er vielen doden maar Hitler zelf raakte slechts lichtgewond. Aan het eind van de oorlog is het complex verwoest. Niet van buitenaf door de Russen maar van binnenuit door de Duitsers zelf. Om alle bewijzen te vernietigen. Maar ja, als je iets bouwt dat niet kapot te krijgen is, wordt dat best een uitdaging. Met als gevolg dat wij vandaag langs de restanten lopen. Om er geen bedevaartsoord van te maken, is er niets gerestaureerd. De stenen en het beton liggen zoals ze 80 jaar geleden zijn aangetroffen, met wapening en al. Gelukkig zijn er bordjes zodat je weet waar je bent en wat je ziet. Hitler woonde grofweg in het midden. Daaromheen de nodige gebouwen voor al zijn staf en een eigen bunker voor vriend Göring. En voor het nodige vertier waren er ook twee casino-bunkers. Het valt vooral op hoe groot het complex was. En hoe dik alle muren. Het voelt wel raar dat al die engerds uit WOII hier hebben rondgelopen en hun wanstaltige plannen hebben bekokstoofd.

We moesten er wel de nodige kilometers voor omrijden maar dat was het wel waard. Al is het alleen al omdat de natuur in het oosten van Polen zo mooi is. Van Wolfsschanze rijden we in de richting van Białystok, een kleine 200 kilometer verderop. De kans dat we daar vandaag gaan arriveren, is klein. Maar jeetje, wat is dit genieten zeg. We zien in de verte meren, het glooit en op de hellingen is zowel veeteelt als akkerbouw te vinden. We rijden door kleine dorpjes, soms van slechts 5 huizen groot. We zien ontelbaar veel ooievaars rondlopen, rondvliegen en in hoge nesten zitten broeden. De weg slingert heerlijk door bossen. Doorrijden kunnen we overigens niet. De wegen zijn top maar om ze zo top te krijgen, moeten ze wel onderhouden worden. En dat gebeurt op onze route meerdere keren. Ach, dat is het mooie van camperen; dan zoeken we toch gewoon een plekje waar we de nacht door kunnen brengen? En daar staan we dan nu. Met de geur van dennenbomen en uitzicht over een meer. Een heerlijke plek voor de nacht.

Geschreven door Nienkoen