Vandaag geen stadsbezoek of ander toeristisch vertier, maar een - zij het korte - reisdag. Maandagochtend om kwart voor tien vertrekken we met de veerboot vanuit Puttgarden naar Denemarken, en om op tijd aan te monsteren willen we daar vanavond al in de buurt slapen. Na het ontbijt checken we de app Campercontact en kiezen een plek uit die vijf kilometer bij de incheckplek vandaan ligt. Het wordt Wohnmobilplatz Johannisberg in Fehmarn, daar hebben ze nog een plekje voor ons.

Van Bremen naar Puttgarden is het een kleine 300 kilometer rijden. Het initiële plan, een paar maanden geleden, was om op zondag vanuit Heemstede naar Puttgarden te rijden. We moeten namelijk langs Hamburg en daar staan de snelwegen vaak ramvol. Voordeel van op zondag rijden is dat vrachtwagens alleen de weg op mogen als ze daar een hele goede reden voor hebben. Dat maakt het, naar wij aannemen en vooral hopen, een stuk rustiger op de weg. Van die keuze om op zondag te reizen, plukken we vandaag de vruchten. Want ja, een echt harde deadline hebben we vandaag niet maar het zou toch wel heel fijn zijn als we om drie uur Viaplay aan kunnen knallen om Max op Spa zijn rondjes te zien racen.

Om half elf draaien we de camperplaats af en zetten we koers richting het noorden. Heel spannend is de reis overigens niet. We tuffen rustig met het verkeer mee, zien en ervaren her en der dat de Duitsers hard bezig zijn met het renoveren van de snelwegen, eten een broodje bij een wegrestaurant waar we tevens voor belachelijk veel geld (2 euro 10 per liter!) de camper vol sap gooien, geraken geheel volgens plan eenvoudig voorbij Hamburg en blunderen nog voor half drie de camperplaats op. De race kijken we buiten al houden we met een schuin oog het weer in de gaten. Er komt in de verte een behoorlijke bui aan. We hebben nog maar net de tafel en stoelen weer in de garage opgeborgen, en dan barst het los. En flink ook.

Als we na de bui de ramen weer open zetten, komt ons een verleidelijke geur tegemoet. Blijkbaar verkopen ze naast de receptie versgebakken pizza's. Daar gáát ons voornemen om vandaag echt, nee nu écht, onze van huis meegenomen maaltijd klaar te maken... Op nog geen tien meter bij onze camper vandaan staan houten tafels en stoelen, hangen gezellige lampjes in de bomen en staat een lieftallig meisje achter een balie de bestellingen op te nemen. Je krijgt een pieper mee en als die afgaat, is je pizza klaar en kan je 'm bij de balie af komen halen. Er zijn meer mensen die pizza eten vanavond. En zeker niet alleen campinggasten! Het is een komen en gaan van mensen. En dat begrijpen we maar al te goed als we de pizza eenmaal hebben ontvangen. Ze ruiken niet alleen lekker maar smaken zo ook.

Geschreven door Nienkoen