De zon schijnt volop als we wakker worden. Heerlijk uitgerust stappen we iets na 10 uur de deur uit richting de bus. Camden staat op het programma, een hippe buurt met markten vol kleine winkeltjes, vintage, sieraden, streetfood en ga zo maar verder. Het is ook de plek waar Amy Winehouse heeft gewoond. De wijk is eenvoudig te vinden, we hoeven alleen maar de sliert mensen te volgen. Mijn hemel, wat een drukte... Er zijn veel alternatieve winkeltjes; koren op de molen voor Sterre. Overal wil ze wel even naar binnen. Midden op een marktje blunderen we tegen het beeld van Amy aan. Nou ja, blunderen. Het beeld is op ware grootte maar Amy was dusdanig klein dat ik haar zo voorbij was gelopen. Tegen lunchtijd heeft Ties het wel een beetje gezien. Het is te druk, de winkeltjes lijken op elkaar... kortom, het is veel te toeristisch geworden. Voor we naar de volgende hippe buurt (Shoreditch) gaan, besluiten we nog even een toilet te bezoeken. Bij de uitgang staat een dame heel moeilijk te doen met drie plexiglas bakken vol met kleurige edelstenen en mineralen op een wankel karretje. Ries ziet het aan en schiet in de hulpstand. Voorzichtig pakt hij de voorkant van het karretje op maar voor hij een stap kan zetten, is de hele boel gekanteld en vallen al die stenen met luid gekletter over de straat. Met het schaamrood op de kaken helpen we haar om zoveel mogelijk stenen van de grond op te rapen. Boos is de dame van de stenen niet, ze is juist blij dat we haar helpen. Na een dikke knuffel voor onze hulp lopen we richting de metro.

Shoreditch is een wijk in opkomst. Het is een allegaartje aan gebouwen: oud, nieuw, vervallen... rijp en groen naast elkaar. Veel muren zijn voorzien van street art, het schijnt dat hier ook een aantal creaties van Banksy aanwezig zijn. Die vinden we overigens niet, hoor. Ook hier schijnen leuke boetiekjes, restaurantjes, veel vintage en sieraden te zijn. Wat vintage betreft klopt het zeker. We blunderen vrijwel direct tegen een mega grote vintage markt aan. Een trappetje af en dan is het dwalen langs de vele kraampjes die zich in de kelder bevinden. Tegen de tijd dat we weer buiten staan, is het al donker. En eigenlijk zijn wij ook wel klaar met het bezoeken van hippe wijken. We drinken wat en lopen dan richting de Theems. Bij de Tower Bridge steken we het water over. Natuurlijk maken we de nodige foto's want ja, waar je ook kijkt is het uitzicht spectaculair. Op de bonnefooi lopen we uiteindelijk een Libanees restaurant binnen. Een fleurig geheel met roze muren, ontelbaar veel schilderijtjes, een potpourri aan kleurige tegeltjes op de grond en dat alles opgesierd met plastic bloemen. Het eten? Fantastisch! De Libanese keuken kenden we alle vier niet maar is bij deze goedgekeurd.

Geschreven door Nienkoen