Vanmorgen hebben we Poznań ingeruild voor Toruń, een stad zo'n 150 kilometer ten oost-noord-oosten van Poznań. Zodra we Toruń op de borden zien staan, misleiden we TomTom die voor ons de snelste (lees: snelweg) route heeft uitgezocht. Wij cruisen met maximaal 90 kilometer per uur over een B-weg door dorpjes en bossen, langs glooiende maisvelden en wederom ontelbaar veel tankstations. De wegen in Polen zijn overigens top! Op een paar uitzonderingen na geen kuilen in het wegdek en slechts twee keer vastgezeten achter een tractor met hooi.

Na een camperlunch op camping nr 33 (een overblijfsel uit de communistische tijd waarin alle campings genummerd werden) stappen we op de fiets richting Toruń. We zitten net aan de andere kant van de Wisla en hoeven om in het centrum te geraken alleen de brug over. Binnen 10 minuten zijn we er. Vandaag gaan we voor een oriënterende ronde, dan kunnen we morgen de musea bezoeken. Waren de huizen in Poznań mooi, die verbleken bij de bakstenen gebouwen in het centrum van Toruń! Wow, die gevels... Mooie kleuren en prachtige ornamenten. Toruń is echt een stad waar je omhoog moet kijken. Niet voor niets staat het centrum op de UNESCO Wereld Erfgoedlijst. We slenteren door de straatjes, lopen nog een kerk binnen (mooi! en met de duivel in het plafond geschilderd) en belanden uiteindelijk aan de oever van de Wisla. In een luie strandstoel met uitzicht over het water drinken we wat want van deze temperaturen krijg je dorst.

Om de energie wat te sparen, fietsen we terug naar de camper. Even twee uurtjes chillen, dan kunnen we vanavond de stad weer in voor een traditionele Poolse maaltijd. Pierogi heb je in twee varianten: gebakken en gekookt. De gebakken variant heeft wel wat weg van een empanada, met een harde broodkorst. De gekookte Pierogi gaat meer richting de dumpling, die je in de Aziatische keuken treft. En dan heb je ook nog eens de keuze uit ik weet niet hoeveel vullingen. En daar moet ik een keuze uit maken? Gelukkig is er een mix menu, bestaande uit 3 gebakken Pierogi, 4 gekookte en 2 sausjes. Dat maakt de keuze overigens niet makkelijker... Op de gok kiezen we lukraak wat vulsels en sauzen. Zo van het plaatje had ik een voorkeur voor de gebakken Pierogi, maar als mijn bord schoon leeg is, ben ik team gekookt. Ries ook. We trappen nog in de valkuil door ook nog een toetje (zeg maar gerust toet) te nemen en moeten na afloop omgerekend 50 euro betalen. Nee, het eten hier in Polen is niet duur.

Naast waar we onze fietsen hebben geparkeerd, is een fontein. Daar is elke avond een show met muziek en water, heeft Ries ergens gelezen. Leuk om te zien, vooral de grote hoeveelheid kinderen die door de stralen lopen, rennen en dansen. En als je bij het wegfietsen de voorschriften van de fontein ziet (geen kinderen in de fontein en vooral geen waterstralen blokkeren) wordt de voorstelling alleen maar leuker ;-)

Geschreven door Nienkoen