Het regent. En als we het weerbericht zo bekijken, blijft het de godganse dag regenen. In Nederland is dat wel anders. Halverwege de dag worden we gebeld door Sterre met de vraag of de zonnebrand van vorig jaar nog goed is. En van Ties krijgen we een foto vanuit de woestijn van LA, waar het 40 graden is. Ach, wij hullen ons in onze waterdichte winterjassen en gaan er gewoon lekker op uit. Vandaag staat Château de Chenonceau op het program. Vanaf Amboise is het drie kwartier fietsen maar wij doen het anders. We ontbijten, douchen, breken de boel op en rijden er met de camper naartoe. De Fransen zijn echt prima ingericht op campers. Er is bij het kasteel een parkeerplek speciaal voor wagens die niet in een normaal parkeervak passen. Als we aankomen, is het druk. Heel druk. Het is 1 mei en in Frankrijk is dat een officiële vrije dag. Kantoren, scholen en winkels zijn gesloten, en ja, dan is het logisch dat het bij een toeristische attractie extra druk is.

Château de Chenonceau dus, ook wel Château des Dames genoemd. Het is een van de meest bijzondere kastelen van het Loiregebied omdat het kasteel over het water van de rivier de Cher ligt. Daarnaast heeft het bezienswaardige en goed onderhouden tuinen. Bij deze een spoiler alert: die bezoeken wij in verband met de regen dus niet. Het kasteel dateert van 1432. Het juicy verhaal begint zo'n honderd jaar later, als Hendrik II het kasteel erft en het schenkt aan zijn maîtresse Diane de Poitiers, hertogin van Valentinois. Diane is 20 jaar ouder dan Hendrik en is vanaf zijn 5e, als zijn moeder overlijdt, zijn hofdame. Ze heeft in die rol een belangrijk aandeel in zijn opvoeding. Ook heeft ze een belangrijke rol in het arrangeren van het huwelijk tussen de dan veertienjarige Hendrik en Catherina de' Medici, ook 14 en een verre nicht van Diane. Dat huwelijk blijft lang kinderloos. Hendrik is zelfs van plan om de scheiding aan te vragen, maar dan krijgen ze door hoe het moet en zetten alsnog 10 kinderen op de wereld. Vanaf het begin van zijn huwelijk met Catherina piest hij naast de pot. Niet alleen met de naar het schijnt wonderschone Diane (hij verwekt kinderen bij minstens drie andere vrouwen) maar Diane is wel zijn favoriete maîtresse. Daarom krijgt zij Château de Chenonceau, wat weer tegen het zere been van Catharina is. Als Hendrik in 1559 overlijdt, laat Catherina Diane dan ook linea recta uit het kasteel zetten. Wel krijgt ze het veel kleinere kasteel van Chaumont-sur-Loire. Het is en blijft toch familie, he. Door deze gebeurtenissen kreeg het kasteel de bijnaam Château des Dames. Ook een andere dame heeft in het kasteel gewoond, namelijk Louise van Lotharingen. Zij rouwde in het kasteel over haar overleden echtgenoot, koning Hendrik III, die op 1 augustus 1589 was vermoord. Louise nam een aantal religieuzen in huis, en woonde in een zwart vertrek.

Het kasteel is overweldigend mooi. Echt, elke kamer waar je komt, is prachtig gedecoreerd en ingericht. Je komt ogen te kort want je moet kijken naar de vloer, muren, meubels, plafonds... Overal staan verse bloemen, de muren hangen vol met schilderijen. Het kasteel voelt gezellig en ondanks dat het enorm groot is ook intiem aan. We starten in de hal en lopen door de kapel met mooi glas-in-lood. Over het water is een galerij van drie verdiepingen gebouwd. Diane had een brug gebouwd maar toen ze het huis uit werd gebonjourd, heeft Catherina er de drie etages op laten bouwen. Die gebruikte ze voornamelijk voor extravagante feesten. En zeg nou zelf, een feest bovenop het water, met zowel uit het linker- als rechterraam zicht op de Cher, dat is toch geweldig! Wat ik ook geweldig vind, is de keuken. Of nee, zijn de keukens. Er is een deel voor het vlees, met tafels waarop de karkassen in stukken werden gehakt of gezaagd en een keur aan messen aan de muur. Een ander deel van de keuken is speciaal voor het bereiden van groentes en kruiden. Dan nog het 'kookeiland' met prachtig gepoetste koperen pannen. En in wéér een ander deel wordt het brood gebakken, in grote ovens.

Vervolgens lopen we door een keur aan slaapkamers, de een nog mooier dan de ander. Op de voormalige slaapkamer van Diane heeft Catherina een groot zelfportret boven de schouw gehangen, dat uitkijkt op het bed. Best humor, toch? Oh ja, de Zonnekoning is ook één dagje langs geweest in het kasteel. Lang genoeg om een van de kamers naar hem te vernoemen en om het ietwat uit de kluiten gewassen zelfportret, dat hij schonk als dank voor de gastvrijheid, in op te hangen. De lijst is een tikkie pompeus naar mijn smaak, maar ja, Lowieke hield wel van tierelantijntjes. Ik kan hier nog heel veel schrijven over het kasteel, maar kijk vooral naar de foto's. Die zeggen genoeg.

Zoals gezegd slaan we de tuinen over. Daar is het echt geen weer voor. Wel lopen we nog langs de wijngrot en de apotheek. Iets verderop leren we nog dat tijdens de eerste wereldoorlog de galerij van het kasteel dienst heeft gedaan als hospitaal. Vele honderden zwaargewonde soldaten kregen hier de nodige medische hulp. In de tweede wereldoorlog lag het kasteel op de grens van het bezette noorden en het vrije zuiden. Via het kasteel hebben vele mensen hun weg naar vrijheid weten te vinden. Tot de Duitsers hier een stokje voor staken...

Het is al tegen twee uur als we de motor van de camper starten en de Tomtom instellen op Blois. Op weg naar de camperplaats komen we vast wel een supermarkt of bakker tegen om nog snel even een broodje te scoren, want we hebben nog niet geluncht. Maar dat is verkeerd gedacht. Dag van de Arbeid, he... echt alles is dicht. Uiteindelijk belanden we bij de Mc Donalds en lunchen we met een hamburger met frietjes. Gelukkig hebben we al wel eten voor vanavond in huis. Maar als we morgen langs een supermarkt komen, slaan we voor de zekerheid de nodige afbakbroodjes in.

En nu staan we dan in Blois. Of eigenlijk net buiten Blois. Op een hele rustige camping. Of misschien lijkt dat alleen maar zo omdat iedereen, net als wij, lekker binnen in zijn campertje, caravan of tent blijft zitten. Morgen weer een dag. En dan zijn de voorspellingen weer een stuk beter!

Geschreven door Nienkoen