Al sinds we een camper hebben, staat Ieper (België) op ons verlanglijstje. Maar ja, het weer werkt niet altijd mee. Dit jaar zijn de weergoden ons gunstig gezind. Dus starten we vanmorgen rond 11 uur de motor om de 300 kilometer richting het zuiden te rijden. De file in Antwerpen hebben we ingecalculeerd, de andere files en wegafsluitingen niet. Die lunch voor onze camper kunnen we dan ook op ons buik schrijven. Twee uur later dan gepland draaien we Hoeve 't Hof Bellewaerde op, een landelijk gelegen camperplaats op een kleine 5 kilometer van het centrum van Ieper. Landelijk betekent niet per definitie rustig. Vanuit de verte horen we met regelmatige tussenposen hard gegil. Het komt uit pretpark Bellewaerde...

Na een kopje thee gaan we in de benen. Zoals gezegd, het centrum van Ieper is 5 kilometer verderop. Een mooie afstand om te lopen. Vanuit de camperplaats lopen we het bos in. Hier zie je direct al de gevolgen van de verwoestende WOI. We lopen langs een memorial voor gevallen soldaten en zien diepe gaten en kuilen in de natuur. Op die plekken zijn ruim 100 jaar geleden bommen ingeslagen; de natuur herstelt zich weer maar het begroeide gat in de grond blijft zichtbaar. Als je je bedenkt dat van de 600.000 doden die tijdens WOI alleen al in België zijn gevallen er 550.000 in deze regio zijn gevallen... pfff.

In het centrum van Ieper eten we een overheerlijke Vlaamse stoof. Het is veel te veel dus voor het eerst in mijn leven vraag ik om een doggy bag, dan hebben we van de week nog een eenvoudig te bereiden stoofmaaltijd in de camper. Om kwart voor acht staan we, met een dampend bakje stoof in de hand, in de Menenpoort. In deze stadspoort slash herdenkingsmonument wordt sinds 1928 elke avond (!) om 8 uur The Last Post ten gehore gebracht om alle doden, gewonden en vermisten uit WOI te herdenken. De namen van de gevallenen staan in de muren gebeiteld. Precies om 8 uur wordt er om stilte gevraagd en beginnen de trompetten te toeteren. Er worden kransen gelegd terwijl een orkest en koor, bestaande uit jonge mensen, twee liederen laten horen. Daarna is het nog één keer de beurt aan de trompetten. Applaus is verboden. Na 10 minuten is de ceremonie klaar en gaat iedereen weer zijn eigen weg. Elke avond hè! Ongelofelijk. En het is nog druk ook. Mooi om te zien dat jong en oud de zinloze doden ook nu nog herdenken.

Daarna lopen we weer terug naar de camper. In het donker. Gelukkig hebben we een mooi lichtbaken waar we naartoe moeten. Pretpark Bellewaerde let niet op een beetje lichtvervuiling.

Geschreven door Nienkoen