Gisteren hebben we online tickets gekocht om Zamek Wawel, het koninklijke kasteel van Wawel, te bezoeken. Dit kasteel ligt aan de rand van het oude centrum en kijkt uit over de Wisła. En het is groot. Heel groot. Het ticket waarmee je alles kunt zien, bestaat uit 5 verschillende delen: de kroonjuwelen, de wapenrusting, kasteel 1 met onder andere de koninklijke privévertrekken, kasteel 2 met onder andere de officiële ontvangstruimtes, en het lapidarium (stenenverzameling). Daarnaast mogen we ook de arcades op en naar de uitkijktoren. Geschatte duur van alles bij elkaar: 4 tot 5 uur!

Om half 12 mogen we van start maar ruim voor die tijd zijn we al in de stad. We zetten de fiets in de buurt van Rynek Główny, het oude marktplein met de Lakenhal (Sukiennice) waar Krakau om bekend staat. Hier werd vroeger onder andere het zout verkocht uit de zoutmijnen waar we gisteren zijn geweest. Nu puilen de kraampjes uit met toeristische ramsch. We drinken een kop koffie, halen bij een supermarktje een broodje voor de lunch en dan lopen we naar het kasteel.

De verschillende onderdelen van het kasteel komen allemaal uit op het centrale en immens grote rechthoekige plein. Met een koptelefoon op ons hoofd starten we bij het lapidarium. Dat lijkt ons de minste van de vijf, en dat klopt ook wel. Stenen van vroeger die weer hergebruikt zijn in de huidige muren. Zuilen van steen. Stenen met namen erop: een soort crowdfunding van honderd jaar geleden (geef geld en dan krijg je als dank een steen met je naam erin gebeiteld). En een waterput van steen van ruim 40 meter diep met een glazen plaat waar je overheen kunt lopen (brrrr...). In een strak tempo staan we weer buiten. Op naar de koninklijke privévertrekken. Hier doen we wel wat langer over. De ruimtes zijn prachtig! Vooral de plafonds zijn mooi. Robuust hout in mooie geometrische figuren. Met daaronder friezen waarop bij de ene kamer gekozen is voor bloempatronen en bij andere kamers juist voor strijdtonelen. Ook zien we in sommige kamers de oh zo pompeuze spekkachels in de hoek staan. Geweldig, hoe lelijk ze die dingen toch altijd krijgen. Dat geldt ook voor de afdeling porselein waar we doorheen lopen. Zeer knap gemaakt allemaal maar mijn hemel, een kandelaar met mopshondjes die hun tong uitsteken? Het moet je smaak maar zijn.

Na een broodje in de schaduw gaan we vol goede zin naar deel 3 waar we in rap tempo langs de wapenuitrusting denderen. De meneer op ons oren weten we ondertussen vakkundig de mond te snoeren waardoor het looptempo aanzienlijk toeneemt. Lansen, zwaarden, geweren, kanonnen... We zetten een vinkje achter deel 3 en gaan op naar de kroonjuwelen. Daar zien we onder andere het zwaard en zo'n ronde bal die koningen bij hun kroning in de hand hielden. De mantel die tentoongesteld is, vind ik erg mooi. Zwart fluweel met goud en zilver versierd. Wow. In een volgende ruimte zien we het servies wat ze gebruikten. Van zilver en goud, beetje patserig hoor. Als laatste gaan we naar de officiële vertrekken van het kasteel. Hier werden de gasten ontvangen en dan moet je, als je rijk bent, flink uitpakken. En dat hebben ze gedaan. Muren die behangen waren met geschilderd leren behang. Plafonds waar gezichten je aanstaren. Grootse schilderijen en wandkleden. Leuk is de collectie met schilderijen die in de loop der jaren is verzameld. Hier zien we veel Italiaanse, Vlaamse en Nederlandse schilders hangen. Er is zelfs een schilderij van Jan Miense Molenaar met een geschilderd tafereel uit Haarlem of Heemstede! Vanaf de arcades hebben we een mooi uitzicht over het centrale plein en vanaf de toren kijken we over de stad uit. Je bent er even een poosje mee zoet maar jeetje, het kasteel is meer dan de moeite om te bezoeken.

Weer buiten hebben we dorst. We zoeken de fiets weer op en rijden naar de Joodse wijk Kazimierz. En wat een gezellige wijk is dit zeg! Vol barretjes, eettentjes verstopt in binnentuinen, creatieve en vintage winkeltjes, een markt... Dit was vroeger de plek waar veel Joden woonden, getuige de vele synagogen die hier te vinden zijn. Maar ook staan er een aantal kerken. Hét bewijs dat het best kan: vredig naast elkaar leven zonder ruzie over godsdienst. We drinken eerst een groot glas bier en dan lopen we door de wijk. Heel herkenbaar is de Schindler's List Passage. Deze locatie is gebruikt in de film als woonplaats van de Joden, omdat het getto van toen niet meer bestaat. Ook lopen we nog een kerk in die bij deze met stip op nummer 1 staat als het gaat om de hoeveelheid goud dat is gebruikt. Uiteindelijk eten we bij een Midden-Oosters restaurant; een mix tussen Joods (pastrami voor Ries) en Arabisch (shakshuka voor mij) eten. Op de muur staat heel toepasselijk: make hummus, not war.

Geschreven door Nienkoen