Dit weekend zitten we in Fochteloo, op camperplaats De Flint. Een zorgboerderij c.q. dagbesteding waar jongeren met een beperking wonen. We zijn hier terecht gekomen omdat Richard op internet stuitte op kaartjes van de musical Het Pauperparadijs, dat wordt opgevoerd in het gevangenismuseum in Veenhuizen (waar het verhaal zich ook af heeft gespeeld).

Fochteloo ligt op een half uurtje fietsen van het museum vandaan, en op vijf minuten van Appelscha. Daar fietsen we zaterdagochtend naar toe. Eerst belanden we in het WC Schalkwijk van Appelscha. Veel leegstand, armoedig, vergane glorie... Wel lopen we nog een kringloopwinkel binnen waar ik de nodige spelletjes en boeken voor in mijn klas op de kop tik. Daarna fietsen we door naar de Bosberg, een uitkijktoren die volgens internet de moeite schijnt te zijn. En ja hoor, hier is dus de actie en gezelligheid. Veel horeca, midgetgolf, fietsverhuur, wandelpaden, een klein pretpark... Appelscha heeft meer te bieden dan we op voorhand dachten. Met de lift gaan we in de uitkijktoren naar boven. Het uitzicht is fantastisch! In de verte zien we nog twee camperplaatsen. Een daarvan blijkt naast een kampeerwinkel te zitten. Altijd leuk om even langs te gaan dus dat wordt onze volgende stop.

Althans, halverwege onze route blunderen we tegen een kamelenmarkt aan. De naam alleen al intrigeert ons dus stappen we af en gaan het terrein op. Kamelen zien we niet, wel veel aftandse kramen met de duvel en z'n ouwe moer in de verkoop. Zo armoedig heb ik een markt nog niet vaak gezien, maar de sfeer is goed, de toestroom van nieuwsgierige mensen is constant en er wordt nog steeds handel gedreven. Een aparte belevenis. Ook de kampeerwinkel doen we nog even aan. Nou ja, winkel... de schuur van de boerderij is omgebouwd tot winkel van Sinkel op gebied van de hoogst nodige camperspullen, en daar achter is de eigenaar druk met het onderhoud aan campers. Maar ook dit voldoet aan de behoefte; volgens de eigenaren is dit de enige kampeerwinkel in een straal van anderhalf uur rijden. En dan trek je vanzelf klanten.

Na een lunch bij de camper en even een uurtje opladen, stappen we op de fiets richting Veenhuizen. De route leidt door het Fochteloër Veen, een prachtig natuurgebied dat doet denken aan de duinen maar dan vlak. Rond drie uur gaan we het museum in. Om vier uur mogen we mee met de boevenbus, dat geeft ons een uur in het museum. Dat valt mij eerlijk gezegd een beetje tegen. Maar dat ligt denk ik voornamelijk aan mijn eigen verwachtingen. Waar ik dacht dat het zou gaan over de strafkolonie en de mensen die hier hebben gewoond, is dit meer een algemene expositie over het gevangeniswezen. Zeker de moeite van het bezoek waard hoor, als je in de buurt bent, maar verwacht dus niet dat je in Het Pauperparadijs stapt. De boevenbus leidt ons nog een half uur lang langs de gebouwen die allemaal bij het mega grote complex horen.

Daarna is het grote wachten begonnen. Om vijf uur sluit het museum en om acht uur begint de musical pas. Vooraf hebben we een maaltijd gereserveerd in restaurant Het Tweede Gesticht, op de binnenplaats van het museum. Heel toepasselijk: een pauperschotel. Om de overige tijd te doden, zitten we te kletsen, drinken wat, kijken mensen en zien we hoe de lucht boven ons steeds donkerder wordt. Tijdens het eten valt de regen. En hard ook. Tegen achten trekt het weer bij en nemen we plaats op de natte klapstoeltjes van de buitentribine. Wat volgt is een zeer goed in elkaar zittende, goed gespeelde musical vol humor, geschiedenis en actualiteiten. Ondanks dat we geen musicalgangers zijn, weet deze productie ons zeer te raken.

Geschreven door Nienkoen