Vandaag gaan we Avignon onveilig maken. We lopen over de brug, met prachtig uitzicht op de stad, naar het centrum. We starten met het Palais des Papes, het pauselijk paleis. Hier heeft de pauselijke macht een jaar of 70 geresideerd. Om precies te zijn van 1309 tot 1376. De reden dat ze hier naartoe kwamen, is omdat ze zich in Rome niet meer veilig voelden en ze uit de stad verbannen waren. Het paleis dat hier is neergezet, kan zich prima meten met een willekeurige middeleeuwse burcht. Onneembaar. Stevig. Onverwoestbaar. Terwijl we in de rij staan, komt het nieuwsbericht binnen dat paus Franciscus is overleden. Op kerkklokken na die op een rare tijd beieren, is hier verder niets van te merken in de Franse pauselijke stad.

Het Palais des Papes. Na afloop van de tour zijn er twee dingen blijven hangen. Pausen hielden van lekker eten en ze deden er alles aan om zoveel mogelijk geld binnen te harken en te houden; we lopen van eetzalen naar schatkamers. Het paleis zelf moet vroeger ongetwijfeld heel mooi geweest zijn. Op onze histopad (iPad met tour) zien we in 3D hoe het er vroeger uitzag. De kleuren, het meubilair, de versieringen… daar is nu niets meer van te zien. In sommige kamers zie je nog restanten van de muur- en plafondschilderingen maar daar mag je geen foto’s van maken. Op WikiPedia lees ik nog dat Napoleon Bonaparte het paleis heeft gebruikt als kazerne en gevangenis. Zo past dit bezoekje, zonder dat we dat van tevoren wisten, mooi in ons thema.

Bij het kaartje voor het paleis zit ook de toegang tot de Pont Sint-Bénézet, beter bekend onder de naam Pont d’Avignon. De brug is gemaakt nadat de eenvoudige herder Bénézet een boodschap van hogerhand had gekregen: bouw een brug! Nou, dat liet deze knaap zich geen twee keer zeggen. Hij verliet zijn kudde schapen en ronselde de nodige manschappen en geld. Zo werd een brug over de Rhône gebouwd van maar liefst 900 meter lang met in totaal 22 bogen. Bénézet heeft de brug nooit gezien, volgens mij heeft hij zelfs de start van de bouw niet meegemaakt. Wel is hij heilig verklaard en is zijn naam aan de brug gegeven, al kent niemand de brug onder die naam. Ook de brug heeft een minder fortuinlijke geschiedenis. De weg over het water was eigenlijk te smal, er waren klachten dat je elkaar niet kon passeren. En toen Lodewijk XIII in 1226 de stad innam, heeft hij de brug zo goed als verwoest. Nu rest er nog een stukje van 4 bogen en een, wat zal het zijn, metertje of 50 aan brug. Het einde is vrij abrupt, halverwege het water stopt de weg. Wat blijft hangen, is de oorwurm die denk ik iedereen in zijn jonge jaren tijdens het inslapen te horen heeft gekregen. Een liedje dat trouwens pas in 1899 is geschreven. En dat er mensen op de brug hebben gedanst? Nee joh, ook dáár was de brug te smal voor.

‘s Middags slenteren we heerlijk door het centrum. Lekker in de zon, langs bruisende pleintjes en door middeleeuwse straatjes. We lopen nog een stuk langs de stadsmuur die nog zo goed als helemaal in tact is en het oude centrum omsluit. Het ademt hier middeleeuwen. Ik ga daar geen woorden aan vuil maken, kijk de foto’s maar. We toppen de middag af op het terras. Lekker aan de panache en mensen kijken. Eten doen we bij de camper. Avignon heeft ons aangenaam verrast.

Geschreven door Nienkoen