Bij gebrek aan douche, wc en koffie, lukt het ons om de Sjoos al om 8 uur te starten. Eerst langs een tankstation voor een Oslootje, daarna door naar Orange. Dit stadje ligt een half uur rijden voor Avignon, het einddoel van deze dag. Rond lunchtijd parkeren we net buiten het centrum van de stad.

Orange is voor Nederland een belangrijke stad. Want hier is het dat in de basis ons koninkrijk is ontstaan. Een beetje per toeval, want als zijn neef René van Chalon wél kinderen had gehad, had Willem de Zwijger nooit de stad Orange en bijbehorende titel (prins) geërfd en was hij dus nooit in de boeken gekomen onder de naam die wij kennen: Willem van Oranje. En een koning kan je ook alleen maar worden als je prins bent. En tja, welke kleur hadden wij, het gepeupel, dan moeten aantrekken op koningsdag en tijdens sportwedstrijden?

Willem is overigens nooit in Orange geweest. Jammer voor hem, want het is een alleraardigst stadje. Niet omdat er zoveel aan ons koningshuis doet denken (echt helemaal niets dus) maar omdat het een Romeinse stad is. Zo lopen wij onder een prachtige Arc de Triomphe door en bezoeken we, na de lunch op een bruisend pleintje, het zeer goed bewaard gebleven Romeinse theater. In het theater pasten net zoveel mensen als er in Orange woonden en jaarlijks waren er zo’n 180 voorstellingen, waar het hele dorp dan ook (gratis) naar toe ging. Wel keurig in je eigen vak, want hoe lager van stand, hoe hoger je stond. Grappig feitje: het 3 meter hoge beeld van de Romeinse keizer dat in de achterwand prijkt, heeft een afneembaar hoofd. Zo hoefde bij een wisseling van de macht alleen maar een hoofd vervangen te worden.

Ik zeg wel dat het theater goed bewaard is gebleven, maar dat is niet helemaal waar. Na de opkomst van het katholieke geloof raakte het theater in verval. En het is dat Lodewijk de veertiende de voorgevel zo mooi vond, anders had ‘ie er nu ook niet meer gestaan. Veel stenen, vooral die van de zitplaatsen, zijn in de loop van eeuwen gebruikt voor andere gebouwen, zoals het kasteel van de prince d’Orange wat boven op de heuvel lag waartegen het theater is gebouwd. Lag, want van het kasteel is weinig over. Als we, na een flinke klim, boven aankomen, treffen we bouwhekken aan. In 2027 hopen ze de restanten van het kasteel voor publiek zichtbaar te hebben gemaakt, maar daar hebben wij nu niets aan.

Na deze leuke middag in Orange rijden we door naar Avignon. Daar staan we nu, op een camping langs de Rhône. Met aan de overkant van het water een prachtig uitzicht over het bisschoppelijk paleis en de dankzij een knullig kinderliedje wereldberoemde brug: de pont d’Avignon. Maar dat is voor morgen. We eten soep met brood voor de camper, daarna kijk ik met horten en stoten (wegens zeer slecht internet) de F1. Ik hoop dat ik dit verhaal doorgepiept krijg…

Geschreven door Nienkoen