Vandaag geen spannend en cultureel reisverslag. Ries heeft in de middag nog een online vergadering waar hij niet onderuit komt. En ook ik heb nog wat administratie te doen voor school. Dus starten we na het ontbijt de motor en rijden 170 kilometer richting Le Tréport. Dit stadje staat bekend om de adembenemende witte kliffen. Een prachtige plek om te werken, toch? De rit is mooi. We rijden langs akkers en bossen. De herfstkleuren maken dat ik me geen moment verveel. Prachtig! Een aantal keer belanden we achter een tractor-met-aanhanger vol piepers, bieten of ander net geoogst gewas. Slecht voor de tussentijd maar wat boeit het, we hebben de tijd.

Om 1 uur rijden we Le Tréport binnen. Het gaat straf omhoog want de camperplek waar wij onze zinnen op hebben gezet, ligt bovenop de klif. Helaas geen plek met stroom deze keer (en ook zonder douche en wc). Off-grid heet dat in camperjargon. Gelukkig hebben we vanmorgen de watertank nog flink volgegooid en de wc geleegd, en heb ik, speciaal voor dit soort omstandigheden, washandjes in de camper gelegd. Alleen voor de grote boodschap moeten we morgenochtend weer een ouderwets Oslootje doen (met kurk tussen de billen naar een koffietent en daar het nuttige met het aangename combineren).

Voor we aan het werk gaan, steken we de straat over. Vanaf het pad dat daar langs de rand van de klif loopt, heb je een prachtig uitzicht over de zee, het stadje Le Tréport en de krijtrotsen. Erg mooi! Als het werk is gedaan, gaan we snel weer naar buiten. De zon staat op het punt om onder te gaan. Wederom: erg mooi! Net naast de camperplaats is de funiculaire. Die brengt je gratis en voor niets de 106 meter naar beneden. Het stadje zelf? Daar ga ik geen woorden aan vuil maken. Niet ons ding. Dus eten we lekker in ons eigen campertje. Tijdens het eten bedenken we waar we morgen naartoe gaan. Maar daarover morgen meer.

Geschreven door Nienkoen