Ik reken mezelf rijk als ik 's ochtends naar de wc in het toiletgebouw loop. Bij de heren staat een lange rij voor de douches en bij de dames? Ongelooflijk, daar zijn alle douchehokjes vrij! Als we even later in ons ochtendjas en met handdoek over de schouder richting de douches lopen en ik heel blij een vrij hokje in stap, begrijp ik waarom ze vrij zijn. Er is geen water. Bij geen van de douches. Ries staat ondertussen in de mannenrij. Aan zijn kant schijnt één douche het nog te doen. Bofkont...

Het plan is om vandaag naar het dorpje Niedzica te wandelen, daar het kasteel te bezoeken, met het pontje naar de andere kant van het meer te varen en vanaf daar via de andere kant van het meer terug naar de camper te lopen. Het wandelen valt een beetje tegen. Waar we hoopten dat we langs het water van het stuwmeer konden lopen, moeten we over het gedeelde fietspad langs de drukke weg. Na een flink aantal traptreden omhoog om op hetzelfde niveau als het meer te komen, sluiten we aan in de rij voor het kasteel. Het kasteel is alleraardigst en stamt ergens uit 13-nogwat. Tot in WOII heeft hier een familie van adellijke komaf gewoond maar ja, toen kwam het Rode Leger langs die er vakkundig een ruïne van heeft gemaakt. Nu kun je een deel van het opgeknapte kasteel bezoeken. Wat kamers van hoe het in de middeleeuwen was, een klein kapelletje, de ruimte waar de soldaten sliepen, de gevangenis, de ruimtes waar de laatste familie heeft geleefd en vanaf het uitkijkpunt heb je een geweldig mooi uitzicht over het meer. Aan de overkant ligt nog een kasteel. Misschien iets voor straks?

Weer buiten lunchen we bij het restaurantje dat naast het kasteel ligt. We zijn niet de enigen die dat hebben bedacht. Met meer geluk dan wijsheid vinden we een tafeltje voor twee maar het duurt een behoorlijke tijd voor onze pannenkoeken met cottage cheese en fruit voor ons neus staan. Met gevulde buiken lopen we het dorp verder in. En mijn hemel, wat een drukte... Het is één grote toeristenkit hier. Je kunt waterfietsen of een kano huren, er zijn kraampjes vol toeriemeuk, eet- en drinktentjes en het is overal drúk! We lopen tot het einde van het dorp en daarna weer terug. Het lijkt hier Zandvoort of Scheveningen wel, op een zomerse dag in het toeristenseizoen. En nu ik hier loop, weet ik weer precies waarom dat de momenten zijn dat ik in Nederland het strand vermijd. Nog even sluiten we aan in de rij voor de veerboot naar de overkant. Maar als de meneer voor ons ruzie krijgt met de dame van de kassa omdat het niet gaat zoals hij het in gedachten heeft, kijk ik Ries aan. Ik ben er klaar mee. Dit is niet mijn habitat, ik wil lekker terug naar mijn campertje. Dus lopen we halverwege de middag weer langs de drukke weg terug naar de camping.

Op de camping is het lekker rustig, iedereen is richting het water. Met als gevolg dat de douches het weer doen. Wegens te grote drukte hebben ze problemen met de waterdruk, daarom doen de douches het niet de hele tijd. Ik profiteer van het moment. En al is de druk niet om over naar huis te schrijven, er komt water uit en dat water is heerlijk warm. De rest van de middag amuseren we ons voor de camper met lezen, een spelletje en mensen kijken. We voelen ons een beetje de vreemde eend in de bijt; de hoeveelheid niet-Polen is op één hand te tellen. En we eten weer eens thuis. Terwijl Ries de kip braadt op de barbecue maak ik een pasta met een zeer vitaminerijke saus.

Geschreven door Nienkoen