Gisteren hebben we tot half tien buiten gezeten. Heerlijk hoor, dit weer. Precies waar we behoeften aan hadden. Vandaag gaat het weer zo'n dag worden. Althans, dezelfde temperaturen alleen dan wat minder zon. We doen het ervoor. Vanmorgen voelt het al lekker buiten, als ik naar de wc toe loop. Ik heb deze keer de afstand bijgehouden. Heen en terug is het zo'n 700 meter. Ga je drie keer op en neer naar het toiletgebouw (grote boodschap, douchen, zekerheidsplasje... aan die drie keer zit je zó), dan heb je ongemerkt al 2 kilometer gewandeld.

We hebben een dagje bijgeboekt op de camping. We zitten hier prima en vandaag hebben we een date met Leonardo. Met een extra nacht hoeven we ons vandaag niet zo te haasten. Leonardo zal het trouwens niets uitmaken hoor, of wij ons haasten of niet, hij is al een paar eeuwen dood. Het gaat om Leonardo da Vinci. Leonardo wordt op 14 april 1452 geboren in de buurt van het Italiaanse Vinci als buitenechtelijk kind van notaris Piero en boerenmeisje Chataria. Het eerste jaar woont hij bij zijn moeder, daarna neemt zijn vader hem in huis en wordt hij opgevoed door diens vrouw: Albiera. Een nadeel van zijn afkomst is dat je als bastaard geen klassieke studie kan volgen. Goed schilderen kan hij wel. Daarom wordt hij op zijn veertiende gezel. Later wordt hij zelf leermeester. Gelukkig maar, want veel van zijn schilderijen maakt hij af met hulp van zijn leerlingen. Niet omdat hij het niet kan maar omdat hij een opstarter is en geen afmaker. Dat geldt ook voor al zijn andere vindingen want naast schilder is Leonardo ook architect, uitvinder, ingenieur, filosoof, natuurkundige, scheikundige, anatomist en beeldhouwer. Een alleskunner. Een genie. Maar wel eentje met ADHD.

Wat dit alles met Amboise te maken heeft? Nou, in 1516 komt Leonardo op uitnodiging van de Franse vorst Frans I naar Amboise. Ze hebben elkaar leren kennen in Bologna en worden vrienden. Frans stelt hem aan als 'eerste schilder, ingenieur en architect van de koning'. Leo krijgt het kasteel Clos-Lucé tot zijn beschikking, dat op een paar honderd meter van kasteel Amboise ligt, waar Frans resideert. Hij blijft hier wonen tot zijn dood, op 2 mei 1519. Op schilderijen die van zijn sterven zijn gemaakt, staat ook Frans afgeschilderd. Maar dat klopt niet, Frans was er allegaar niet bij. Wel geeft hij Leo een passende begrafenis en legt hij hem te rusten in de kapel van St. Hubertus in het kasteel van Amboise.

Wij starten onze dag met Leo bij zijn dood en kopen een ticket voor kasteel Amboise. Zodra we binnen de kasteelmuren zijn, zien we de kapel al liggen. Jammer alleen dat we er niet in mogen. De kapel wordt gerestaureerd en is vanaf medio juni pas weer voor publiek toegankelijk. Het kasteel dan maar. Jeetje, hoe moet je een kasteel omschrijven? Zoals het nu is, is het lang niet altijd geweest. Het Kasteel van Amboise torent hoog boven de stad uit en is gebouwd op een rots die al eeuwenlang wordt gezien als het ideale uitkijkpunt over de loop van de Loire. Zijn geschiedenis begint in de elfde eeuw, toen graaf Fulco III van Anjou begon met de bouw van een stenen vesting. Zijn vesting werd door de eeuwen heen verstevigd en uitgebreid tot het in 1434 in handen kwam van koning Karel VII van Frankrijk. Hij nam het over van de vorige eigenaar, Lodewijk van Amboise, die in 1431 werd gearresteerd vanwege samenzwering tegen de koning. Jarenlang was het kasteel eigendom van de koningen van Frankrijk, die het kasteel veelvuldig als residentie voor zichzelf of hun gezinsleden gebruikten. En zoals dat gaat in de geschiedenis, bouwt elke eigenaar het kasteel uit en wordt elk kasteel weer deels vernietigd door vijanden en natuurgeweld. Het kasteel is dan ook vele malen groter geweest dan vandaag. Bij de ingang hebben we een iPad gekregen. In elke ruimte kan je deze gebruiken om meer informatie te krijgen over de ruimte zelf en ook om te zien hoe de ruimte door de jaren heen is veranderd. Heel interessant, al komen we er halverwege het kasteel pas een beetje achter hoe deze moderne techniek werkt (boomers...). Maar goed, we lopen achtereenvolgens over de overdekte promenade, een zuilenzaal, de zaal van de trommelslagers (daar werden vroeger de feesten gegeven), de grote zaal, de grote slaapkamer (voorheen een pronkkamer), de slaapkamer van de koning, de kleedkamer, de werkkamer (met bed, maar dat was alleen om tussendoor even uit te rusten), de muzieksalon en eindigen op de uitkijktoren. De kamers zijn mooi ingericht en geven een goed beeld van hoe de koningen hier in vroeger tijden hebben geleefd. Vanaf de uitkijktoren lopen we de tuin in.

Weer buiten is het lunchtijd. We eten een omelet in het stadje en wandelen daarna richting het volgende kasteel: Clos-Lucé. Dit is een veel kleiner kasteel, we denken dan ook dat we hier niet zo lang rond zullen lopen. Fout! Dit is verreweg het leukste van de twee kastelen die we vandaag bezoeken. Het is klein, intiem, voelt warm en gezellig. En hoe bijzonder is het dat je loopt door de slaapkamer waar Leonardo heeft geslapen en is gestorven. Daarna komen we in de ateliers waar hij heeft gewerkt. Meervoud ja, want in het eerste atelier schilderde hij, het tweede was om te tekenen en het derde was voor zijn beeldhouwwerken. Ook komen we nog door de ontvangstzaal en lopen we door de keuken.

Zoals al eerder gezegd, Leonardo begon veel maar maakte (bijna) niets af. Zo heeft hij van veel uitvindingen tekeningen gemaakt en daar is het voor hem bij gebleven. Elk detail was voor hem belangrijk en onderzocht hij minutieus. Er zijn zo vele honderden tekeningen van zijn uitvindingen. Het mooie is dat ze in dit kasteel de uitvindingen ook echt hebben gemaakt. Beneden in het klein, en in de tuin ook op waar formaat. En wat blijkt? Alles wat hij op papier zette, klopte en werkte. Hij was zijn tijd echt ver vooruit. We lopen langs militaire uitvindingen: een mitrailleur en pantserwagen. Maar zien ook een fiets die verdacht veel op de huidige exemplaren lijkt, en iets wat de aanzet voor een auto is. En een vliegtuig! Een schoep om water weg te pompen (eeuwen later in Nederland gebruikt om polders droog te pompen). Maar ook eenvoudiger uitvindingen, zoals de kogellager of een brug die je snel en met eenvoudige materialen kon construeren. Te veel om op te noemen. Geweldig om te zien hoe we nu nog steeds gebruik maken van zijn ideeën.

Er is ook nog een deel in het kasteel waar zijn schilderijen worden belicht. Als je weet hoe hij te werk ging, begrijp je dat hij soms meerdere jaren over een schilderij deed. Elke boom die hij wilde schilderen, bestudeerde hij en tekende hij in detail. Hij maakte een studie van handen. Verdiepte zich in de anatomie van lichaamsdelen (hiervoor liet hij 's nachts soms lichamen van het kerkhof stelen). Hij deed niets zonder het eerst goed te hebben bestudeerd en er goed over nagedacht te hebben. En met resultaat. Niet voor niets is de Mona Lisa een van de bekendste schilderijen van de hele wereld. Grappig weetje: Leonardo was linkshandig. Om ervoor te zorgen dat de tekst die hij schreef niet gelijk weer door zijn eigen hand werd uitgeveegd, schreef hij alles in spiegelbeeld!

Het is al halverwege de middag als we Leonardo een prettige dag wensen en het kasteel verlaten. Na een welverdiend drankje op het terras slenteren we nog wat door het centrum van Amboise. Zo komen we nog langs een kapel en een kerk met wederom prachtige glas-in-lood-ramen. Op weg naar huis lopen we langs de Carrefour. Daar halen we de ingrediënten voor een eenvoudige doch gezonde pasta-maaltijd. Maar eenmaal op een stoel in de zon merken we dat de dag ons behoorlijk heeft afgemat. Het eten blijft in de koelkast. Wij lopen naar het restaurant van de camping waar we, wederom lekker buiten, de maaltijd nuttigen.

Geschreven door Nienkoen