Kopenhagen staat vandaag op het programma. De hoofdstad van Denemarken. De stad met een Amsterdams randje. Koning Christian IV was namelijk een grote fan van Nederland en wilde de Deense stad in de zeventiende eeuw dan ook naar het voorbeeld van Amsterdam inrichten. En dat is goed gelukt. De kanalen en pakhuizen geven het een voor ons herkenbare uitstraling. Er is hier veel te doen. Eigenlijk te veel voor die ene dag die we hier hebben. Dus zullen we keuzes moeten maken. Gelukkig beschikken we over twee leenfietsen, zo kunnen we sommige attracties al langsfietsend afvinken.

Vanaf de camperplaats is het ongeveer 20 minuten fietsen naar Den lille Havfrue oftewel het beeld van de kleine zeemeermin. Althans, als ik naar Ries had geluisterd. Dankzij mijn eigenwijzigheid en belabberde gevoel voor richting en ondanks mijn goede intenties doen we er een tikkie langer over. Het beeld is niet over het hoofd te zien maar dat ligt zeker niet aan het formaat; de drommen toeristen eromheen geven de locatie al snel prijs. Al 110 jaar kijkt de kleine zeemeerminvanaf haar rots over de haven. Ze is de hoofdpersoon uit een van de vele sprookjes van Hans Christian Andersen, die op diverse plekken in Kopenhagen heeft gewoond. Sterker, dit verhaal heeft hij in zijn woning aan de Nyhavn geschreven.

We stappen weer op de fiets, nu richting het centrum. We stoppen bij de Gefion fontein. Gefion staat hier met haar vier zonen, alleen heeft ze die zonen omgetoverd tot ossen. Met die ossen en een grote ploeg heeft ze in één nacht de grond omgeploegd en zo is Seeland ontstaan, het grootste eiland van Denemarken, en tevens het eiland waar we ons nu op bevinden. Volgens de legende dan, hè. Klik, foto en weer door. Volgende stop: de Dom van Kopenhagen. Ook wel The Marble Church genoemd. Binnen is het niet groot maar wel mooi. En rond. Indrukwekkend hoor, de binnenkant. Vooral het koepelplafond is mooi. Dan stappen we weer op de pedalen. Bij Nyhavn zetten we de fietsen weer neer. Nyhavn, die gekleurde huisjes waar Kopenhagen om bekend staat en waar de grote schrijver Andersen heeft gewoond. Bij daglicht ziet het er weer heel anders uit. We drinken een slechte kop koffie. Jammer van de koffie, maar het uitzicht is goed. We verbazen ons over de nieuwe hobby van veel jonge meisjes: jezelf fotograferen voor internet. Geweldig hoe dit exemplaar zichzelf vanuit elke hoek weet te fotograferen. Ze is al bezig als we op het terras gaan zitten, en is nog niet klaar als we de koffie afrekenen. Pffff...

Omdat het niet verstandig is om met een bijna lege maag een museum (Christiansborg Slot) te bezoeken, gaan we iets heel toeristisch doen. We kopen een broodje en wat te drinken bij de 7-eleven, en kopen een kaartje voor de rondvaartboot. Een uur lang Kopenhagen zien vanaf het water en tegelijkertijd lunchen. Op weg naar de boot zien we nog hoe de - ik noem het grobbebollen maar ze heten vast anders - over straat lopen ter afwisseling van de wacht. De rondvaart zelf is prima, alleen jammer dat de man die de boel aan elkaar praat en ons wijst op lage bruggen en mooie gebouwen zeer met zichzelf is ingenomen. Terug op land lopen we zoals gezegd naar Christiansborg slot. Eerst staan we bij de verkeerde ingang, die voor de politici die hier hun werk doen. Doordat in dit regeringscentrum de drie onderdelen van de trias politica (Folketinget, Statsministeriet en Højesteret) zijn samengebracht, heeft Christiansborg Slot in de volksmond de bijnaam Borgen (de burcht) gekregen. En daar is dan weer die serie naar vernoemd die ik heb gekeken. Wij gaan naar het koninklijke deel, wat overigens nog steeds zo nu en dan voor officiële gelegenheden wordt gebruikt, en kopen kaartjes voor de koninklijke ontvangstzalen; de andere vier (!) te bezoeken delen van het paleis (waar je ook weer apart kaartjes voor moet kopen) slaan we over. Dat gaat echt te veel tijd kosten. Met charmante blauwe zwembadsloffen betreden we het paleis. We lopen door prachtige zalen, de een nog mooier dan de ander. Bezoeken de koninklijke ruimte waar de troon staat. Zien het servies waar de royals bij belangrijke diners gebruik van maken. Lopen langs de wandkleden die de koningin voor haar 50e verjaardag heeft gekregen; hierop staat de gehele geschiedenis van het land afgebeeld. Prachtig. Alles.

In Kopenhagen ligt de langste winkelstraat ter wereld: Strøget genoemd. Oftewel de strook. En als je dan toch in Kopenhagen bent... Het is een aaneenschakeling van winkels. Van goedkope fast-fashion tot de niet te betalen merken als Gucci, Louis Vuitton en Prada. Leuk om doorheen te lopen maar daar blijft het bij. We drinken nog wat op een terrasje (want het zou vandaag de hele dag bewolkt zijn maar het is gewoon een oer-Hollandse dag met wolken, zon en heel af en toe een spatje regen) en zoeken dan onze fietsen weer op. Al fietsend rijden we naar Christianshavn, de wijk Christiania. Dit schijnt een hippe wijk te zijn, een soort vrijstaat waar veel kunstenaars en creatievelingen in de jaren zeventig naartoe zijn getrokken. Zij hebben de historische legerpakhuizen en kazernes omgevormd tot kunstateliers, biologische winkels, gezellige restaurants en muziekpodia. Het klinkt leuk maar we vinden het niet. Verkeerd gelopen? Niet hard genoeg gezocht? Geen idee maar de benen zijn moe dus stappen we weer op de pedalen. Het is ondertussen tegen zessen dus tijd om te eten en even bij te komen van deze drukke dag. Dat doen we wederom in Nyhavn. Bij dezelfde tent van die vieze koffie blijken ze wel heerlijk eten te serveren. Lekker buiten, op het terras. En dan is de fut er wel uit. We aanvaarden de terugreis en leveren bij aankomst op de camperplaats de fietsen weer in. We hebben veel gezien en nog veel meer niet gezien, maar hebben er met de keuzes die we hebben gemaakt een mooie dag van weten te maken.

Geschreven door Nienkoen