Geen lang verhaal vandaag. We hebben namelijk ruim 5 uur in de auto gezeten; 350 kilometers waarin niets noemenswaardigs is voorgevallen. Behalve dan dat wat ze hier snelweg noemen, een tweebaansweg is waar je 80 mag rijden en waar schapen, herten en als het mee (of tegen) zit elanden oversteken. Ook het landschap verandert. Eerst rijden we nog langs de oh zo bekende fjorden met van die ruige rotsen. Hoe hoger we komen (we tikken de 1000 meter probleemloos aan), verandert het naar het moeras- en heilandschap waar we eerder in het wild hebben gekampeerd. Als we weer in de lagere regionen aankomen, lijkt het op een variant van Zuid-Duitsland of Oostenrijk; glooiend, groen en lief. En eenmaal in de buurt van onze eindbestemming, Oslo, zie je het vlakker, drukker en stedelijker worden.

We stoppen een keer om te lunchen. In een desolaat wegrestaurant dat toch aan een bepaalde behoefte blijkt te voldoen, eten we een voortreffelijke omelet met ham en kaas. Elke keer als we de camper uitstappen, voelen we ons oud. Allebei hebben we stramme spieren en pijnlijke knieën, overgehouden aan onze trip van gisteren. En nu staan we dan op een parkeerterrein ergens aan de rand van Oslo. Op een gratis plek waar je, zonder stroom of voorzieningen zoals wc of douche, mag overnachten. De supermarkt is op 5 minuten lopen, en ligt pal naast de tramhalte. Vanaf halte Kjelsås brengen zowel lijn 11 als lijn 12 ons in een kwartiertje naar het centrum. Maar niet vandaag al. Nee, wij gaan de COOP binnen en kopen daar de ingrediënten voor een eenvoudige kippenragout. Daarna gaan we snel naar onze camper terug. Er gaat straks een bui over ons heen komen die de hele nacht gaat duren. Die wachten we even af, dan gaan we morgen Oslo ontdekken.

Geschreven door Nienkoen