Vandaag gaan we maar liefst drie landen aantikken in onze tocht richting Noorwegen. We ontwaken in Duitsland, op de camping in Puttgarden. Om kwart voor tien gaat onze ferry richting Denemarken. De wekker staat op 7 uur maar allebei zijn we dan al wakker. Ervaring leert dat op dit onchristelijke tijdstip zowat iedereen op een camping of camperplaats nog op één oor ligt, dus claimen we met een euro in de hand ieder een douchecabine. Ontbijten doen we binnen en als ook het tweede bakkie erin zit, koppelen we de stroom af en rijden we richting de haven. We zijn mooi op tijd. Zo mooi dat we zelfs mee kunnen met een bootje eerder en we gelijk aan het begin van de dag al een half uur op ons schema voorlopen.

Er willen best veel mensen mee. In keurige rijen staan de auto's, campers, caravans, bussen, vrachtwagens, fietsen en motoren klaar om te boarden. Zodra de ferry de klep opent, komt er eerst een zelfde hoeveelheid vervoersmiddelen vanaf en dan pas mogen wij erop. Grappig feitje: zelfs de trein kan mee op de boot! Geen idee hoe maar het geeft wel aan op welk formaat bootje we zo over de Oostzee mogen dobberen. We parkeren de camper en gaan dan naar boven. Het lijkt wel Schiphol, met restaurantjes en een taxfree winkel. Als we het dek op lopen, zien we dat we ongemerkt al aan het varen zijn. We zien Duitsland steeds kleiner worden en Denemarken groter. Drinken een kop koffie. Lopen een rondje langs de geurtjes. En dan, drie kwartier later, moeten we alweer naar de camper terug. Welkom in Denemarken!

Ik kruip achter het stuur. Iets meer dan twee uur rijden is het van Rødbyhavn naar Helsingør. Estimated time of arrival: 12.10 uur. Brengt de vraag: lunchen we in Denemarken of in Zweden? We kiezen voor Zweden. Het rijdt lekker door in Denemarken. De wegen zijn prima en verder is het redelijk saai want waar je ook kijkt, zie je graan. Na Kopenhagen verandert dat gelukkig wat en zien we ook meer bomen en groen. We stoppen nergens en tuffen vrolijk voort. Keurig op tijd melden we ons bij de tweede veer. Wederom krijgen we een rij toegewezen, wachten we tot de net aangekomen ferry zijn lading heeft uitgespuwd en rijden we ons mobiele huis de boot op. Ook hier mag je niet in je camper blijven zitten. De 20 minuten die de reis duurt, benutten we met een toiletbezoek en een bezoek aan het dek. We zien Denemarken steeds kleiner worden en Zweden groter. En dan... welkom in Helsingborg. Welkom in Zweden!

Richard neemt het stuur over en rijdt de camper van de boot af. Het duurt even voor we een lunchplek hebben gevonden. Bij de vele tankstations langs de snelweg stikt het van de Mc Donaldsen of Burger Kings en daar heb ik eerlijk gezegd niet al te veel trek in. Uiteindelijk eten we bij een restaurant waar ze een warm buffet hebben. Zelf opscheppen, dus. Het eten is overigens prima maar vormt wel de doodsteek voor vanavond. Twee warme prakken op een dag? Nou, niet voor Richard. Dus daar gaat wederom het voornemen om die ene meegebrachte maaltijd klaar te maken...

We rijden richting Gotenburg. Het zou mooi zijn als we daar in de buurt een plek vinden voor de nacht. Ervoor of erna, dat is ons om het even. Een plekje vinden blijkt nog iets lastiger dan gedacht. Er is al best veel volgeboekt. Uiteindelijk rijden we op de gok naar Kungälv, net boven Gotenburg. Daar is een vrij eenvoudige maar zo op het oog prima camperplaats. Reserveren is niet mogelijk. Nou ja, we zien wel. De weg daar naartoe zien we zon en vooral heel veel en heel harde regen. Het lijkt wel nacht. Vooral in Gotenburg zelf is het een groot waterballet. Gelukkig leidt dit niet tot heel veel extra reistijd, op een klein stukje filerijden na, maar dat is omdat ze daar aan de tunnel bezig zijn en de weg van drie naar een baan gaat.

Het is (even) droog als we de camperplaats zien liggen. Het is vrij druk maar er is nog plek. We zetten de camper op zijn plek en dan breekt de hemel weer open. Nu de gaskraan opendraaien en de camper aan het stroom koppelen? Dacht het niet. Pas als de bui voorbij is, rolt Ries zijn broekspijpen op, trekt een regenjas aan en steekt de blote voeten in de oh zo charmante Adidas slippers. Het resultaat? Zeer fotogeniek! Al denkt Ries daar iets anders over...

Na de soep-met-broodmaaltijd lopen we snel nog even de anderhalve kilometer naar het centrum van het dorp. Voor yoghurt, want die is bijna op. Het weer? Prima! Zelfs de zon laat zich vanavond zien.

Geschreven door Nienkoen